فى المكتب عند مراد
مراد:انا موافق
سيف(باستغراب):موافق على ايه
مراد:على سفرك
سيف(بفرحة):بجد بس انت عرفت موضوع السفر ده منين
مراد:يوسف اللى قالى وهو اقنعنى
سيف:ياحبيبى يايوسف
مراد:على فكرة انا سمعت زعيقك مع يوسف روح صالحه يلا
سيف:حاضر
سيف خرج من غرفة المكتب وذهب الى غرفة يوسف
فى غرفة يوسف
يوسف جالس على سريره ويتفحص اللاب توب الخاص به
الباب خبط
يوسف:ادخل
سيف:احم احم
يوسف:تعالا
سيف دخل واغلق الباب وراءه
سيف:يوسف اااا انا
يوسف ومازال ينظر الى اللاب توب
يوسف:انت ايه
سيف:انا اسف
يوسف نظر اليه
يوسف:اسف على ايه
سيف اقترب من يوسف وجلس بجانبه
سيف:ان صوتى على عليك
يوسف نظر اليه ولم يتكلم
سيف:يوسف
يوسف:نعم
سيف:انا اسف
يوسف:جاى تتاسف عشان خليت بابا يوافق
سيف:لالالا والله مش عشان كده
يوسف:ماشى ياسيف اياك تتكرر تانى
سيف:حاضر بعد اذنك
يوسف:اتفضل
سيف خرج من غرفة يوسف
يوسف(بصوت منخفض):رينا يهديك يايوسف
ونظر الى اللاب توب مرة اخرى
عدا يوم ورا يوم
وجاء يوم الجمعة
فى منزل يوسف
مراد:يلا ياولاد هنتاخر
يوسف:انا خلصت يا بابا
سيف:وانا كمان
مراد:يلا يامها بقا
مها:خلاص انا خلصت يامراد يلا بينا
مراد:يلا
فى الارياف
فى منزل فاطمة
فاطمة جالسة فى غرفتها بتجهز لكتب كتابها
وجاء موعد كتب الكتاب
يجلس الماذون فى النصف على يمينه حامد وعلى شماله عبدالرحيم وبجانبه فاطمة
الماذون:قول ورايا يابنى
حامد:حاضر يامولانا
الماذون:اا
مراد:استنى متقولش حاجة
الكل:………يتبع
#الحلقة_الثانية
.
مراد:استنى متقولش حاجة
الكل سكت الكل بدا يتهامس
حسين:اهلا يامراد
مراد:ايه اللى بتعمله ده ياحسين
حسين ببرود:بعمل ايه
مراد:عايز تجوز العيال بالغصب
حسين:انا حر اجوز ابنى بالغصب ولا مش بالغصب انت مالك
مراد:ده ابنك وانت حر فيه لكن بنت اخوك ذمبها ايه ها
حسين:انا اتفقت مع عبدالرحيم وهو وافق
مراد:وانا مش موافق
حسين:وانت مالك انت
مراد:حسييييين احترم نفسك متنساش انى اخوك الكبير
مراد نظر الى الجالسين وقال
مراد:اسف ياجماعة على اللى بيحصل ده واسف ان تعبناكوا على الفاضى مفيش فرح هيتم
الكل اتصدم من كلمة مراد وبعض الجالسين رحلوا وبعضهم جالسين
حسين بعصبية:ايه اللى انت عملته ده
مراد:اخرج برا ياحسين واياك تفكر تيجى جمب عبدالرحيم تانى يلا براا
حسين اخذ حامد وسوسن ورحلوا ولكن قبل رحيلهم
مراد:استنى ياحسين
مراد كتب شيك بال100 الف جنيه
مراد:خد الفلوس اللى كنت عايزها من اخوك اهم
اخذ حسين الشيك ورحل وهو يسب ويلعن فى مراد
بعد ان غادر حسين وعائلته
ذهبت فاطمة لغرفتها لتغير هذا الفستان الابيض وبعد ان بدلت ملابسها نزلت للايفل حيث تجلس عائلتها وعائلة عمها
مراد:عارف ياعبدالرحيم لو كانت فاطمة اتجوزت حامد غصب عنها مكنتش هسامحك ولا هعرفك بقيت عمرى
عبدالرحيم:اسف يااخوى انا مش عارف ازاى كنت هعمل اكده الا صحيح فين يوسف
مراد:قالى روحوا الفرح وانا هعمل مكالمة واجيلكم ومن ساعتها مجاش
سيف:طب ماتتصل عليه يابابا وشوفوا راح فين
سميرة:مش يمكن راح الاسطبل ياعبده
عبدالرحيم:يمكن روحى يافاطمة شوفيه فى الاسطبل ولا لا
فاطمة:حاضر ياابوى
فى مكان اخر
فى ملهى ليلى
تجلس جيهان وبجانبها باقى اصدقائها
جيهان:انا عايزة انتقم منه لازم اخليه يندم ويجى يبوس رجلى ويقولى سامحينى لازم
فتاه1:متسيبيه فى حاله وشوفى غيره
جيهان:لا لازم اذله الاول وبعد كده ابقا اشوف غيره بس محتاجة مساعدة منك ومن عادل
عادل:سامع اسمى فى الموضوع
جيهان:عايزاك فى خدمة يادولة
عادل:قلب دولة من جوا
جيهان:يعنى هتساعدنى
عادل:والمقابل
جيهان:اللى انت عايزه
عادل بنظرة جريئة:عايزك انتى
جيهان:وقد فهمته:وانا موافقة
عادل:فى اى وقت
جيهان:موافقة
عادل:وانا موافق اساعدك
جيهان:اول ماافكر فى حاجة هقولك علطول
عادل:وانا معاكى فى اى وقت
جيهان:اما خليتك تندم على اليوم اللى فكرت فيه انك تعمل فيا كده مبقاش انا جيهان
اما عند يوسف
يوسف يجلس فى السيارة وقد انها المكالمة وكان يتمشى قليلا بالسيارة وفجاة تظهر فاطمة امامه يفرمل فجاة وفاطمة تسقط من الخضة
يوسف:انتى يابت..انتى يازفته
كانت فى تلك اللحظة تتالم فاطمة من تلك الواقعة ولا تاخذ بالها من منادت يوسف عليها
يوسف:انتى طرشة يابت
فاطمة:انت بتغلط فيا
يوسف:طب ماانتى بتسمعى اهو امال عاملة طرشة ليه
فاطمة:يامرى انت بتجول عليا طرشة والله لانادى لابوى يربيك
يوسف:امشى يابت من هنا
فاطمة:طب اصبر على رزقك
وبعد ذالك رحل يوسف وذهب الى المنزل ومر بعض الوقت ثم دخلت فاطمة المنزل
عبدالرحيم:تعالى يافاطمة سلمى على ابن عمك
فاطمة ويوسف بصدمة:ابن عمى/بنت عمي
مراد:فى ايه مالكم
يوسف بقرف:دى تبقا بنت عمى انا
مراد بصرامة:يووووسف اتكلم عدل
فاطمة:ازاى ده يبجا ابنى عمى
عبدالرحيم:فى ايه يافاطمة يابتى
فاطمة”يابا ده شتمنى وكان هيدوسنى
عبدالرحيم:كيف يعنى
سردت فاطمة كل اللى حصل
عبدالرحيم:انتى غلطى وهو غلط
يوسف:وانا غلط فى ايه ان شاء الله ده هى اللى كانت ماشية سرحانة
مراد:غلط فى انك المفروض تنزل تشوف اللى انت كنت هتدوسها كويسة ولا لا وبدل ماتطمن تشتمها وتهزقها
فاطمة:وانا غلط فى ايه
مراد:غلطى فى انك مااعتذرتيش لان الغلط من عندك انتى عشان لو انتى مكنتيش سرحانة مكنش ده حصل وفى الاخر هزقتيه
عبدالرحيم:اتاسفى لابن عمك يافاطمة
فاطمة:ياابوى ااا
عبدالرحيم بصرامة:فااااطمة
فاطمة نظرت الى يوسف
فاطمة بدموع:انا اسفة
لفت فاطمة لتمشى اوقفتها يد يوسف وهو يمسك بها
يوسف:وانا كمان اسف
فاطمة هزت راسها
سميرة:اتفضلوا ياجماعة الوكل جهز
عبدالرحيم:يلا يامراد يلا يا يوسف انت وسيف اتفضلى ياام يوسف
وبعد مااكلوا
مها:تسلم ايدك ياسميرة الاكل تحفه
سميرة:تسلميلى ياحبيبتى
مراد:لا بجد الاكل جميل اوى
سميرة:تسلم يارب
عبدالرحيم:طب يلا بجا ياام فاطمة روحى اعمليلنا شاى عشان عايز مراد فى موضوع
سميرة:حاضر ياعبده
وفى احد الغرف
مراد:خير ياعبده محتاج فلوس
عبدالرحيم:كتر خيرك يااخوى انا فى حاجة تانية
مراد:خير ياعبده
عبدالرحيم:انت عارف ان البت فاطمة بتى السنادى داخلة الجامعة ومن حظها ان الجامعة عندك فى القاهرة وانا كنت عايزها تقعد عندك وفى الاجازة تبجا تيجى هنا
مراد:ماشى ياعبده خليها تجهز نفسها عشان ترجع معانا كده كده فاضل اسبوع على الدراسة يدوبك تلحق تظبط نفسها
عبدالرحيم:شكرا يااخوى … فاطمة بت يافاطمة
فاطمة:نعم ياابوى
عبدالرحيم:جهزى نفسك عشان هتروحى مع عمك انهاردة عشان جامعتك
فاطمة:ياابوى ماانا قولتلك انى هقعد فى سكن الجامعة
يوسف:ده لما ميبقاش ليكى اهل يلا خلصى عشان نلحق نروح
فاطمة بغيظ:بس انا اا
يوسف بصرامة:سمعتى انا قولت ايه
فاطمة بخوف:ح ح حاضر
