فهد عيب ايه انتى مراتى و دخل بيها الجناح و نزلها على السرير و نزل اوضتها و فتح الدولاب و بص بخبث و جاب لها بيجاما ستان شورت
و طلع ادهلها
فيروز و هى مغطيه حتى رأسها بالملاية
فهد فى ايه يا فيروز مش هاكلك يعنى
فيروز حط الهدوم عندك و امشى
فهد ساب الهدوم و خرج
فيروز بصت فى البيحاما و مبقتش عارفة تعمل ايه و مش هتعرف تروح اوضتها تجيب لبس تانى علشان خاېفة و اضطر تلبسها و لفت الملاية و نزلت لقيت فهد قاعد
اول ما رفع رأسه ليها فضل يضحك
فهد حضرتك جاية من شقة مفروشة
فيروز نعم
فهد اصل انتى لافة نفسك بملاية شوفى جبت فى البيت ستات بعدد شعر راسى بس اول مرة واحدة تنزل من جناحى بملاية زيك و اقترب منها فهد
فهد انتى لابسة حاجة تحتها
فيروز ابعد عنى يا فهد و ادخل اوضتى جيب لبس كويس اللى انت جيبته ده ميتلبس اصلا
فهد و الله حضرتك ده اللى عندى و مش هفضل ادور عندك الاوضة لو عايزة حاجة ادخلى
فيروز طيب ممكن تجيب حد ينضف الاوضة مش هعرف انام فيها
فهد حاضر ممكن ننام بقى صوت صريخك صحى الشارع كله
فيروز هو أنا منعاك
متنام
فهد و انتى هتنامى فين
فيروز معرفش هنام هنا
فهد ممكن تنامى معايا لو حابة
فيروز و هى بتضم الملاية عليها لاء شكرا
فهد بذمتك هبص لعيلة زيك بقى أنا كنت بلعب بستات لعب مش نفسى علشان بيكى يعنى فكى و عدى يومك
فيروز فى سرها رخم و مستفز
فهد سمعتك و هعدهالك بمزاجى
و فهد طلع جناحه و فيروز رمت الملاية و نامت على الكنبة و نامت فهد نزل شالها و كانت نايمة زى الملائكة
فهد فى سره ليه بعديلك لسانك الطويل و ليه لحد دلوقتى مش عايز اقربلك يا فيروز ليه حاسس بحاجات كتير يا فيروز اشمعنا انتى أنا بسببك بطلت أسهر و عمالة اهتم بيكى يا ترى هتعملى ايه تانى و شالها حطها على السرير و زى الاطفال و نام
عند عشق
عشق عمالة ټعيط
معتز أنا عملت ايه بتعيطى ليه دلوقتى
عشق بصله و بټعيط
معتز قولتلك متعيطيش انتى مع راجل مش عيل
عشق أنا بكرهك عايز منى ايه ليه
عملت كده
معتز اللهم طولك يا روح يا بنت الناس أنا جتلك اهو و عايز نتكلم فى ايه مش عجبك حاجة
عشق طيب فهمنى ايه اللى حصل يومها أنا مش فاكرة حاجة
معتز مظنش تقدرى تستحملى احكيلك ايه اللى
—
