الجريئه والوحش

روان : كنان … انت سامعنى … انت مش هاتمـ,ـوت صح … قوم بقا مامتك تعبانه اوى من غيرك
…. تعرف مش هى بس انا كمان ..تعبانه من غيرك … طيب مين هايناقرنى غيرك … مين هايضاقنى غيرك … مين يا كنان ؟….. قلبى كان مقبوض .. قولتلك متروحش … واصريت تروح …قولتلى الناس ذنبهم ايه … وانا ذنبى ايه ؟.
(كنان فاق لثواني بصلها وغاب تاني عن الوعي بس مسك ايديها ف الثواني دي مسكها كأنه بيطمنها نازلي دخلت علي ابنها بالقوة وغصب عن اللي منوعها
نازلى : كنان قوم ي حبيب امك …كده يا كنان توجع قلبي عليك ده أنا عملتلك ورق العنب اللي طلبته
بصت لروان بدموع : الدكتور قالك ايه طمنيني يا بنتي.
روان بصدمه من مسكت ايدة كنان ليها بس : كنان مسك ايديا يا ماما .
نازلي : مسك ايديك ازاي هو فاق ردي يا بنتي.
روان بفرحه : اه والله .. فاق لثانيه واحدة ونام تانى .
نازلي : يارب اشفيه يارب احميهولي يارب ده اللي طلعت بيه من الدنيا ربنا يقومك بالسلامه ليا ولمراتك وحفيدي قوم يا كنان قوم ريح قلب امك
( عيطت بصوتها كله وروان اخدتها ف حضنها وبصت لكنان تكلمه هي كمان).
روان بصوت مبحوح : قوم يا كنانى … قوم .
كنان فاق وهمس بصوت متقطع : كنانك …؟!!
( روان وامه وجريوا عليه وكل واحد مسكت حاجة تبوسها وتطمن انه كويس امه مسكت وشه تبوس فيه وتعيط وروان وطت مسكت ايدة وباستها بكل قوتها وعيطت ودموعها نزلت على ايدة ).
نازلي : انت كويس يا كنان كويس يا حبيبي .
كنان : ..كح كح
(بص لروان بحنيه وهحاول يرفع ايديه يمسح دموعها
بس غاب لتاني مره عن الوعي نازلي فضلت تصوت وروان طلعت تجري بره).
روان زعقت : دكتووووووور … عاوزين دكتور .
الدكتور راحلها : خير في ايه.
روان : كنان بيفوق وينام تانى شوفه ماله ..
الدكتور : ده طبيعي انتي فكراه عامل الزايدة ده رصاصه ف القلب يا انسه.
روان بضعف : قلبه … طيب ادخل بردوا اكشف عليه.
الدكتور بنفاذ صبر : يا بنتي الله يكرمك ورايا مرضي غيره ده طبيعي طبيعي انتي مش فاهمه ليه.
روان زعقت : بقولك ادخل شوفه .. اصل والله اطبق فى زمارة رقبتك اطلع روحك فيها.
نازلى طلعت ع الصوت : في اي يا روان بتزعقي ليه كده.
روان : الدكتور بقوله ادخل اكشف عليه بيقولى دة طبيعى يا انسه وعادى ومتجاهلنى وعاوز يمشى .
الظابط كريم راح ع صوتهم : في اي يا انسه .
نازلى بصتله باستنكار : معلش ي دكتور خش شوفه
وانت انسه…. انسه مين يا حبيبي.
كريم : ايه يا هانم انا غلطت فى ايه.
نازلي بغضب : غلطت ف مرات ابني يا حبيبي …ابني اللي مرمي جوا ده.
كريم بصدمه : ايه مراته .. خسارة .
نازلى : نعم !!!!.
كريم بأحراج من تسرعه : اصل كنت بحسبك اخته وكنت ناولى لما يقوم بالسلامه اطلب ايدك منه .. بس ماليش نصيب .. احم انا اسف.
نازلي : امشي يا ابني من قدامي الساعه دي .
الدكتور خرج : يا جماعه قولت ليكوا عادي .. الاستاذة اللي مش عارف مالها .
(روان بصتله بغضب وناويه ع حاجه … هى اصلا مش طايقه حد … وكلامه نفرزها وهوووووب نطت فوق الدكتور تضرب فيه وتعض )
نازلي : يالهوي ايه يا روان بتعملي ايه قومي يا بنتي.
(بعد مناهدة روان قامت من فوق الدكتور بعد لما مبقاش ف وشه حته سليمه ).
الدكتور : أنا مش هسكت ع البهدله وقله الادب دي.
روان : دة عاوز يتربى تانى …. تعالى بقا.
نازلي : يا بنتي اتهدي بقا ربنا يهديكي…أنا اسفه يا دكتور معلش مراته اعصابها تعبانه بس .
الدكتور : لا دي قليله الادب.
روان : ماتتلم يا راجل انت … انت كلامك بيعصبنى .
الدكتور : لولا سيادة العقيد أنا كنت اخدت إجراء مش هيعجبك.
روان بعند : لا خد .. خد يا خويا ولا يهز فيا شعرة .
نازلى : خلاص بقا يا روان … انتى شرسه كدة ليه … احنا اسفين يا دكتور اتفضل على شغلك .
الدكتور : ماشى ياهانم… وعلى فكرة وجدكوا هنا مالوش فايدة هو هايفوق بكرة … روحوا احسن .
روان : مالكش دعوة .
الدكتور : لا اله الا الله … انا ماشى احسن.
نازلي راحت قعدت ع كرسي وغفلت بعد وقت طويل
وروان واقفه قدام شباك أوضته وبتبصله وعماله تكلم ف نفسها.
روان : لا فوق … انا هاتجنن كدة .. فوق والنبى .. مين هايقولى بومه …فوق … شنبك وانت بتتكلم وحشنى يا كنانى …. شنبك دة بينرفزنى …. هههه انا بضحك على ايه .. انا اتهبلت … قوم يا كنان.
(الصبح شقشق وروان واقفه زي مهي…..شويه تمشي تحرك رجليها وتحاول تفوق نفسها وترجع تاني
شافت كنان من ورا الازاز بيتحرك قالت دي تهيئات نوم بس لقيته تاني دخلتله جري).
روان بلهفه : كنان … انت سامعنى .
كنان : سامعك… كح كح .. سامعك يا بومه .
روان دفنت وشها فيه وهمست بصوت واطى : قلب البومه .
كنان : مش قولتلك قاعدلك مش همـ,ـوت لازم اخلص حقي منك ايه ده انتي بتعيطي ليه تاني أنا كويس اهو.
روان رفعت وشها : حمد على سلامتك.
كنان : الله يسلمك ….ماما فين؟!.
روان برقه : نايمه .
دكتور دخل عليهم : ايه ده ايه اللى دخلك هنا .
روان : استغفر الله العظيم
الدكتور : يا ستي اتلمي أنا عامل حساب للسيادة العقيد.
روان رفعت نفسها وقلعت الجذمه : لا متعملش حساب لحد وربنا لاربيك … انا اتخنقت من امك.
كنان مسك ايديها بضعف : روان عيب كده هو في ايه.
روان عيطت: بيزعقلى يا كنان وبيهدلنى وانا معملتش حاجة بقوله يدخل يطمن عليك وانا خايفه كلمنى بقرف.
كنان بصلها بنص عين كده : زعقلك وبهدلك متأكدة
أنا شايف وشه متشلفط مش انتي اللي عملتي فيه كده.
روان : وربنا زعقلى وكلمنى بطريقه وحشه.
دكتور : دى بهدلتنى يا كنان بيه .. ايه دى مراتك ازاى دى !.
كنان بصله : احترم نفسك يا دكتور ….لو هي عملت فيك حاجه أنا آسف بعد اذنك اتفضل دلوقتي
(الدكتور خرج مخنوق من روان ).
كنان بصلها: اعترفي عملتي فيه ايه ،
روان ابتسمت : ضربته وعضيته وبهدلته.
كنان بضحك خفيفه وتعب : بس مالك حنينه كده ليه.
روان قربت منه وضحكت : علشان انت عيان … قوم بالسلامه وانا اتشقلب.
كنان : ممكن تنادي ماما عايز اشوفها واطمنها عليا.
روان برقه : حاضر … من عنيا الحلوين دول .
( روان طلعت وصحت نازلى بهدوء وبلغتها ان كنان فاق ونازلى دخلتله )
نازلي : كنان حبيبي ….انت كويس كده يا نور عيني توجع قلبي عليك….وتوجع قلب البت دي.
(كنان نفسه يقوم يبوس ايديها بس مش قادر جرحه صعب فضل اسبوع ف المستشفي روان مدلعاه اخر دلع دة غير مشاكستها مع اى حد من الممرضات اللي بتفكر يبصوا للكنان …طبعا غير دكتورة اللى هى بتهزقه فى رايحه وجاى واللى بيخلصه منها كنان
هايطلعوا .
(روح البيت )
نازلي فتحت وروان سنداه واول مالباب اتفتح اتكلمت بمرح : بخخخ
كنان : بخ ايه يا هبله وانا واقف جنبك.
روان بتذمر : مالكش فيه … كانت هاتتخض مش صح يا ماما.
نازلي بضحك : اه يا حبيبتي كنت هتخض …ادخلي يالا.
(كنان دخل ع أوضته .وارتاح ف سريره …..امه انسحبت وفضلت تسيب ليه مساحه مع مراته اللي قلبها كان هيقف من الخوف عليه) .
روان نطت جنبه على السريرر : حاسس بوجع يا شبح…
كنان بخبث : اه اوي مش قادر.
روان بخضه قربت : مالك يا كنان حاسس بايه
كنان : قلبي
عايز بوسه
روان خبطته فى صدرة : انت بتهزر خضتنى .
كنان ضحك جامد وقالها : هتجيبي بوسه ولا افهمك بطريقتي .
روان غمزتله : لا فهمينى انت !.
( هى كان قصدها تتحداه انه مش قادر وتعبان ).
كنان : بقا كده مش خايفه يعني …طيب تعالي بقا
(كنان اخدها ف حضنه وبدأ يبوس فيها برقه عكس اول بوسه ليهم بعد عنها وبص ف عيونها )
كنان : عايزه تفهمي اكتر من كده.
(روان هزت دماغها … بمعنى ايوة ).
(كنان اخدها ف حضنه اكتر وبايد واحد بدأ يفك ف زرار قميصها ويبوس كل حته فيها……بس حركته كانت بطيئه وفجاه حس بألم فظيع حاول ميبنش بس روان اخدت بالها,).
( روان بعدت عنه بهدوء ).
روان : مالك يا كنان فى حاجة وجعتك.
كنان : لا بعدتى عني ليه ايه فوقتي وافتكرتي اتفاقنا.
روان قربت منه : تؤتؤ مفتكرتش .. بس انت تبعت.
(كنان حس أنه كان هيورطها هو متقف معاها اتفاق
بصلها )