نازلى : تسلم ايديك يا روان .. العصيرر يجنن .
روان : بترفعى من روحى المعنويه انا عارفه .
نازلى : لا بجد حلو اوى …. اتعلمتيه فين ؟.
روان : اتعلمته فى …
( روان سكتت شويه وافتكرت لما كانت شغاله جرسونه فى كافيه وكان الشيف بيعمله وهى داقته وعاجبها وقعدت تتحايل عليه يوم كامل علشان تعرف طريقته وعرفته وزودت عليه حاجة بقا احسن من طعم الشيف ).
نازلى.: روان ….. انتى يابنتى ..روحتى فين .
روان فاقت : ها .. كنتى بتقولى حاجة يا ماما .
نازلى : سرحتى في ايه ؟.
روان : فى كنان .
نازلى: حبيبى ربنا معاه .
روان : وانتى يا ماما عايشه لوحدك ولما بينزل شغله بتتعملى ايه ؟.
نازلى : اعمل ايه ياعنى …مبعملش قاعدة لوحدى بس انتى خلاص جيتى وهاتملى عليا البيت قطاقيط صغيرة يملوا عليا البيت كله .
روان بحزن : انشاء الله
( تليفون البيت رن ).
روان : فيه تليفون بيرن .
نازلى: هاقوم اشوف مين ؟.
( نازلى قامت ومشيت وردت ).
نازلى : الو .
ظابط 2 : الو دة بيت العقيد كنان حسن نصار .
نازلى بخوف : اه يابنى ..دة بيته فيه حاجة ؟!
ظابط 2 : حضرتك مين ؟.
نازلى :انا والدته .
ظابط 2: طيب يا افندم .. العقيد اتصاب فى العمليه ونقلوة على مستشفى الجيش وهو دلوقتى فى العنايه المركزة .
( ناززلى الدموع غرقت وشها
وقعدت مكانها وسكتت وتليفون وقع منها … روان شافتها جريت عليها )
روان : فى ايه يا ماما ؟…. ماما …
( روان مسكت التليفون اللى واقع وردت ).
روان : الو .
ظابط 2: هى والدة سيادة العقيد… كويسه .
روان : هو كنان كويس ؟.
ظابط 2: احم الباشا فى العنايه المركزة ….اتصاب فى العمليه .
روان : كن … كنااااان .
نازلي : ابني خديني لابني يا روان.
روان :بخوف والدموع بدأت تتجمع : يالا .
( روان ونازلى وصلوا المستشفى وسألوا على العنايه المركزة وراحو ولقوا هناك ٢ ظابط ).
نازلى جريت عليهم : انتم تبع كنان ؟…. هو فين ؟….طب بقا كويس .
روان : اهدى يا ماما .
نازلي : ابني فين انطقوا .
ظابط 1: الباشا اتصاب بس هو دلوقتي ف العنايه ادعوله يا فندم ربنا يعدي الساعات الجايه ع خير.
(دوشه كتير ف المستشفى دكتور رايح دكتور جاي )
ظابط 2 لدكتور : هو فيه ايه .
الدكتور: سيادة العقيد جهاز القلب صفر.
( روان وقفت بعيد وعيطت وارتعشت خوف …. ضعف … قهر.. كسرة … دة كله اللى حسته بمـ,ـوت ابوها … ودلوقتى بتحسه فى مـ,ـوت كنان … شافها ظابط واعتقد انها اخت العقيد ).
كريم : احم اهدى يا انسه .. سيادة العقيد انشاء الله هايبقا تمام … دة بطل .
روان : يارب … يارب نجيه علشان خاطرنا.
دكتور : دم بسرعه عايز دم …فصيله O-.
روان بلهفه : نفس فصيلتى .. اتفضل .
(الدكتور اخدها لسرير مقابل لسرير كنان ودمها بيتنقل من جمسها لجسمه بعد ربع ساعه )
الدكتور : الحمدلله ربنا ستر .
(بص للممرضه وقالها تجيب لروان عصير وتاخدها لاوضه تانيه ..روان بصت ع كنان ومش عايزه تخرج)
(روان قامت بسرعه بعد خروج الدكتور والممرضه …. حست بدوخه نتيجة لوقفها المفاجئ .. وراحت بسرعه عند كنان ).
