لكن سمير بعين الخبره قدر يحدد إللى يناسبها واشتراه وأخيرا خرجوا من المول واخدها على محل مجوهرات فى منطقه جليم وبوسى تعرف انه للطبقه الارستقراطيه فى الاسكندريه ودخل معاها المحل سمير:لو سمحت عاوز أطقم شبكه لازوردى الجواهرجى :تحت امرك ياافنتحديات حجيب لحضرتك أحدث تشكيله جاب أطقم شكلها رائع وكلها من الماركه المعروفه لازوردى سمير وهو بيحاوط بذراعه كتف بوسى:حبيبى نقى شبكتك بوسى بفرحه:شبكتى انا حتكون لازوردى بتاع اليسا ونانسى سمير:انتى عندى اغلى منهم كلهم يلا نقى بقى بوسى وقفت مذهوله من جمال الاطقم وكان كلها من الذهب الابيض وسمير طبعا هو إللى طلب من الصايغ كده عجبها طقم هادى وبسيط
جدا لكن ماعجبش سمير انه يبان كانه سلسله وفيها ورده من المنتصف لكن اختار طقم أقيم الكوليه مرصع بالفصوص ونازل منه دلايه على شكل التحدياتعه والحلق بنفس الشكل والاسوره والخاتم بوسى كانت مبهوره بالطقم وبكل الاطقم وسمير كان معجب لانها قنوعه ومش طماعه واختارت أرخص طقم بالرغم من انها كانت معجبه بالطقم إللى هو اختاره سمير:حبيبى خلاص كده ده عجبك بوسى:أيوه جميل سمير:لو سمحت عاوز الدبل والمحبس الدبل تكون بلاتين من فضلك وطبعا الصايغ جابلهم الدبل قاسوها وكتبوا عليها الاسامى كانت فرحة بوسى بسمير وعطاياه ملهاش حدود حست ان تضحيتها فى محلها وان ربنا عوضها ماكانتش تعرف ان غضب ربنا
من غضب اهلها عليها وان مال الدنيا مايعوضش خوف الأب وحنان الام خرجوا من عند الصايغ واخدها يوصلها البيت وبعد ماطلعت وهو معاها طاير من فرحته بطفلته الجميله سمير :معلش يا استاذ عبد الله اسف على التأخير بس كنا بنجيب شوية حاجات عبد الله:ولا يهمك يا استاذ سمير براحتك بوسى بفرحه :ماما سمير جابتلى الشبكه الام:مبروك ياحبيبتى بوسى لسه بتفرج لامها الشبكه والام من فرحتها دى مهما كان بنتها كانت حتزغرد لكن وقفت الزغروده فى ووراه نظرة عبد الله ليها عبد الله :هاتى للاستاذ سمير حاجه يشربها مش كفايه انه مرضاش يتغدى معانا الام فهمت ان جوزها بيقطع صلته بكل
حاجه تخص بنته وسمير كمان فهم كده عبد الله:استأذنك دقايق وارجعلك تانى سمير:اتفضل دخلت عبد الله لمراته وسمير فضل قاعد.مع بوسى سمير:حبيبتى وقت مابابا يكون فى الشغل ابقى فرحى ماما الشبكه والحاجات إللى جبتيها هى كانت عاوزه تشوفها لكن باباكى منعها بوسى:وانت عرفت ازاى سمير:عرفت يابوسى اسمعى الكلام حرام خليها تفرح بيكى بوسى:حاضر ياحبيبى سمير:طيب خدى ياحبيبتى خلى الفلوس دى معاكى علشان لو أى حاجه عجبتك تشتريها علطول بوسى:انا لسه ماصرفتش من الفلوس التانيه لا خليهم انا مش محتاجه حاجات تانى انت جيبتلى كل حاجه سمير:بوسى اسمعى الكلام من غير نقاش يلا خديهم ومش عاوز افكرك خروج من غير مااعرف
ممنوع وتأخير بره البيت ممنوع علشان مازعلش منك ياقلبى بوسى:حاضر سمير بتاكيد:بوسى أى وقت حاجى ولى وقت حقولك تفتحى الفيديو وياريت تخفى من رشا صاحبتك دى بوسى:ليه كده دى اكتر واحده نفسها ان انا وانت نكون مع بعض سمير:مش مرتاح لها يابوسى ده غير انى متأكد ان فكره الانتحار دى فكرتها مش فكرتك بوسى:لا أبدأ دى فكرتى انا سمير بحده:بوسى قولتلك ماتكدبيش عليا فى أى حاجه وانا خلاص مش عاوز اعرف لكن زى مابقولك حاولى تبعدى عنها نور انسانه محترمه وبتخاف عليكى بوسى استغربت من كلامه جدا كانت متخيله انه حيكون متضايق من نور بعد.اللى عملته معاه اما عبد الله
راح لمراته المطبخ يلومها على فرحتها ببنتها عبد الله:ايه ياام العروسه كنتى حزغردى لبنتك ونسيتى انها مقدرتناش الام:عيله يا عبد الله لسه مش عارفه حاجه وانا كنت قاسى عليها وعلينا اوى عبد الله :ايه قلبك حن ولا الشبكه بهرتك الام:انا ام وفرحت بنتى حتى وان كانت غلط هى فرحتى اعمل ايه فى قلبى إللى بيغفر لها عبد الله:ماتعمليش حاجه غير انك اسمعى كلامى احسن قسما بالله وخليكى تروحى معاها وساعتها حتبيعك برده الام بقلة حيله:حاضر يا عبد الله خرج عبد الله وبعده مراته معاها العصير عبد الله اتفضل يا استاذ سمير سمير :شكرا ان شاء الله انا حاجى الاسبوع الجاى
علشان نشترى الفستان ونحجز الفندق عبد الله:ربنا يتمم بخير سمير:حستاذنك انا علشان لسه قدامى طريق سفر عبد الله:مع السلامه ربنا ييسر لك طريقك خرج سمير من بيت بوسى بعد ماسلم عليها واخد عربيته وبدأ طريقه
