بقلم يارا عبد العزيز

چنة بتوتر : عادي يعني يا ابيه انا كنت جعانة فقو

قاطعها عيسى وهو بيتكلم بحدة

: لا مش عادي الكلام دا كان عادي وانتي مش على ذمتي لكن دلوقتي انتي مرات كبير البلد مينفعش تنزلي من اوضتك فى وقت زي دا تاني حاجه بقى انا مش ابيه انا جوزك اسمي عيسى

چنة بدموع : تمام

عيسى بحنية مفرطة : قولت انا ايه دلوقتي يخليكي ټعيط ي

چنة : مفيش واسفة مش هتتكرر تاني عن اذنك

جت تطلع الاوضة مشفتاش درجة السلم من سرعتها اللى كانت ماشية بيها

عيسى بخۏف شديد وهو بيروح عندها : چنة انتي كويسة

چنة ببکاء: رجلي باين اتـ’لويت

شالها برفق وحنية مفرطة

چنة بدموع وخجل : عيسى

عيسى بتوهان فيها وفى اسمه اللى اول مرة يسمعه منها

: نعم

چنة : نزليني انا هعرف امشي لوحدي

عيسى : ششش اسكتي وبطلي عياط

وصل بيها لاوضتهم حاطها على الكنبة برفق ونزل قعد عند رجليها

عيسى : هتـ’وجعك وانا بفكها وبعد كدا هترتاحي

چنة هزت راسها بخجل مسك رجليها وحركها بقوة

چنة ببکاء: اااااااه

عيسى : خلاص خلصنا استني

راح جاب مرهم ودهنه برفق وحنية مفرطة

عيسى : بقيتي احسن

چنة ببکاء: ااه

عيسى وهو بيعقد جانبها على الكنبة : بټعيط ي ليه دلوقتي رجلك بټوجعك اوي ارن على الدكتورة تيجي تشوفك

چنة : لا

عيسى بحنية وهو بيزيح شعرها ورا ودنها: بټعيط ي عشان زعإيذاءك تحت انت اسفة والله انا بس خاېف عليكى من مصطفى

چنة بدموع وهى بتالتفافه بتلقائية منها : لا انا مش زعلانة منك انا زعلانة على نفسي

كان معلق ايديه فى الهوا وهو مستغرب حركتها مسكت فيه بقوة وهى پتبكي

: هو انا متحبش يعيسى هو انا وحشة

—

عيسى پألم مش عارف سببه : انتي بتحبيه لدرجة دي

چنة : مش كدا انا بس صعبان عليا نفسي وكل اللى حصل معايا مصطفى ميستاهلش ازعل عشانه بس هو قلل ثقتي بنفسي حاسسني اني وحشة اوي

عيسى وهو بيطبطب عليها : اهدي اهدي يا جـنة انتي ست البنات والله انتي جميلة جدا و زي القمر واحلى

چنة : انت بتقول كدا عشان تجبر بخاطري صح

عيسى بتلقائية : والله انتي قمر اوى وعاجبني اوي

چنة خرجت من حضـ ڼه بخجل شديد بصلها بړغـ پة حاول يتحكم فى نفسه وفى بصته ليها بس مقدرش دفـ’ن رأسه فى عنقها واتكلم بهمس

: انتي جميلة اوى يا چنة

چنة بخجل شديد وتوتر : عيسى ابعد

عيسى بهمس : مش قادر والله

چنة بتوتر وهى بتحاول تبعد اتكلمت پاستياء و دموع

: بقولك ابعددد

بعد بصعوبة وهو بيمسح على وشه: انا خارج هروح اطمن على جدي

چنة : تمام

مصطفى طلع اوضته پاستياء لاقى نور قاعدة وماسكه اللاب بتاعه

مصطفى: انتي بتعملي ايه

نور : بحاول اتواصل مع حد عايزة احول ورقي لطب سوهاج

مصطفى وهو بيروح يعقد على المكان المخصص للنوم اتكلم بجدية

: ورقك اتحول تقدري تروحي من بكرة

نور : بالسرعة دي

مصطفى: انا معيد هناك واعرف ناس ساعدوني فى الموضوع

نور : شكراً

تجاهلها وهو بينام بصتله اتكلمت بصوت عالي نسبياً

: بقولك شكرا على فكرة

مصطفى: تصبحي على خير يا نور انا عايز انام

نور وهي بتمسك ايده : مالك

مصطفى وهو بيبص على ايدها اللى ماسكة ايده

: مليش

نور : هو انت بتحب چنة

مصطفى: لو كنت بحبها هطلقها ليه يعني وبعدين ايه السؤال دا هي الدكتورة نور بتغير ولا ايه

نور : مصطفى انا بحبك و نفسي تبطل معاملتك دي و نعيش مبسوطين مع بعض

مصطفى: انا مش هحب حد افهمي بقى متحطيش فى دماغك حاجه مش هتحصل يا نور ونامي فى ليلتك دي

نور بدموع : طب انا مش طايقة اقعد هنا ممكن انزل اقعد فى الجنينة تحت

—

اللهم صلي وسلم وبارك على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه اجمعين ♥️

مصطفى: لا

نور : ليه طيب

مصطفى: الجنينة بتبقى مليانة غفر بليل هتنزلي تعقدي قدامهم

نور ببأبتسامة: تمام

حطيت راسها وغمضت عينيها: تصبح على خير

حس ان قلبه بدأ ينبض بشدة اثر ق ړبها لدرجة انها بدأت تسمعه وتحسها

نور : انت كويس

مصطفى بضيق: ابعدي يا نور ابعدي الله يهديكي

نور ببأبتسامة و وبتتكلم برقة

: ليه يحبيبى

مصطفى بتوهان فيها: انتي عايزة ايه

نور : عايزة مصطفى الكويس يطلع ويمحي مصطفى اللى بيظهر للكل انه وحـش

مصطفى: انتي اكتر واحده انا اذ’تيها انتي غريبه اوي

نور : انا مراتك واكتر واحدة تفهمك على فكرة

مصطفى: وانا مش عايزاك يا نور افهمي بقى مبحبكيش

نور بدموع وlلم شديد : تمام

جت تقوم مسك ايديها: رايحة فين

نور : هقوم اقعد فى البلكونة ممنوع برضوا

مصطفى: حطي حاجه على شعرك

نور : تمام

كامل : ادخل

لا حول ولا قوة الا بالله العلي العظيم ♥️