الجريئه والوحش

روان مكشرة وزعلانه : يالا يا استاذ كنان.
(كنان بصلها لقاها زعلانه ضحك عليها وع طلبها الغريب
باسها تاني بحب وشوق اكتر وايديه ع بطنها المنفوخه بتتحرك بحب وحنيه همس بحب جارف).
كنان بهمس :القمر لسه زعلان.
روان ابتسمت : تؤ تؤ خلاص انا كدة تمام …بحبك اوى يا كنان.. بحبك يا ننوس عين امك هههههههههههههه.
كنان ضحك علي شقاوتها : وحشـ,ـتيني ووحشـ,ـتني لماضـ,ـتك يا بومـ,ـه.
روان بضحك : انا مش بومـ,ـه … انا روان الامورة.
كنان : طيب يالا يا بومه قصدي يالا يا ست روان الأمورة نروح للمأذون غمزلها اصلك وحشاني اوي.
روان بخبث : استنى الدكتورة قالتلى مفيش كدة وكدة علشان غلط بقا وكدة.
كنان : نعم ي اختي ده أنا اروح فيكي ف داهيه.
روان بخبث : امال انا بقولك هات بوسه من دلوقتى ليه … ههههه بظبط نفسى.
كنان بضيق : قدامي يا روان خلينا نروح للمأذون.
روان : حاضر يا رووح روان … حاسب بس ليطقلك عرق ولا حاجة .ههههههه.
(كنان استفزه ضحكها اخدها ونزل وهي عماله تناغشه راحوا للمأذون رجعها تاني لعصمت وهو مضايق اليوم اضرب بس بصلها بحب وفرحه عمره محسها قبل كده).
كنان بفرحه : مبروك رجوعك لحضني يا ست الحلوين.
روان بخبث : مبرووووك يا كوكو .
(كنان اخدها وراح علي بيته دخل اتصدم من اللي شافه
البيت متزين اكل ع السفره اضاءه جميله جدا وشاف جنب الاكل جواب مكتوب عليه من بره امك حبيبتك فتحه وقلبه وقلب روان بيدق ).
(نازلي : كنان روان حبايب قلبي أنا جهزتلكوا كل حاجه
وسافرت اسكندريه متخافوش اسبوع وهرجع تاني قولت اسيبكوا مع بعض خد بالك من مراتك يا كنان متزعلهاش
وانتي يا بت بطلي شقاوة ومتزعليش جوزك خدي بالك من حفيدي لحد مينور الدنيا اسبوع واحد وجايلك يا سي كنان وجايه لحبيبه قلبي ولحفيدي أو حفيدتي أن شاء الله
اه كنان عندك اكل كتير ف التلاجه مراتك متحطش ايديها ف اي حاجه كفايه عليها الحمل ربنا يهنيكوا ي حبايبي ).
كنان قفل الجواب والإبتسامة ع وشه : طيبه اوي ماما
انتي لسه زعلانه ي روان مني أو منها.
روان بحب : لا طبعا …هو انا لو زعلانه هايبقا دة حالى كان زمانى طوله لسانى طلعت …بس انا جعانه اوى …. اوعى افترس الاكل انا وابنى مفرهدين .
كنان : اقعدي كلي ي اختي انتي وابنك…. ايه ده ؟.انتي حامل ف ولد ؟؟.
روان وهى بتاكل بايدها ووشها متبهدا وبوقها منفوخ من الاكل : اممم اه فى ولد … اسكت عيطت اوى لما عرفت انه ولد.
كنان : انتي بتاكلي كده ليه ؟..وعيطتي ليه؟.
روان كشرت والاكل لسه فى بوقها : ايه جعانه ….عيطت علشـ,ـان ولد نفسى فى بنت بس يالا ولد ولد … هابقا اجيب بنت المرة اللى جايه .
كنان : كلي براحتك يا قمر …روان؟.
روان وهى بتاكل : امممم.
كنان بقهر ورجاء : هي الدكتورة قالت غلـ,ـط اوي يعني.
روان سابت الاكل ومسحت ايديها وبوقها بالمنـ,ـديل ووقفت وقربت تتشعلق فى رقبته وغمزتله : تدفع كام ؟.
كنان بحب: عمري كله ميغلاش عليكي.
روان باسته بحب : حياتى انت حتى لو قالت غلـ,ـط انت وحشتينى اوى.
كنان : اممم شكلك كنتي بتشتغليني.
روان ضحكت : ههههههه‍ه اه … ههههه علشـ,ـان لما اقولك هات بوسه تدينى على طول .
كنان بنصف عين : بقا كده طب تعالي بقا ببطنك الكورة دي.
روان : انا اهو …ههههههه …يا وحش يا شبـ,ـح .ههههههههه.
(كنان اشالها ودخل اوضته لقي امه مزيناها هي كمان
حط روان ع السرير بالراحه وقعد جنبها ضم رأسها ع صدره وأتكلم بحنيه )
كنان : وحشتيني ووحشني غلبتك ولماضتك وعنادك ومشاكستك فيه .
(روان ابتسمت وهو قربلها وبدأت حربهـ,ـم مع بعض قد ايه كانت وحشاه افتقد شقاوتها وجنانها معاه فضل ف حضنها كتير كتير اوي بيعوض عذاب سبع شهور بعيد عنها بسبب غبائه )
كنان : قطتي .
روان بتوهان : نعم.
كنان : احضنيني وخليني انام ف حضـ,ـنك.
روان بمشاكسه : بلاش ام الجمله دى بتقولها من هناوببعد من هنا وبيبقا اخر حضن .
كنان ضحك : محدش يقدر يبعدك عني ابدا انتي حياتي
يالا خديني ف حضنك ونيميني.
روان اخدته فى حضنها وباسته فى شعره : بحبك يا كنان بحبك اوى.
كنان : وانا كمان بحبك .
(كنان غمض عيونه براحه محسهاش من زمان ونام ف حضنها اللي اخيرا مش هيتحرم منه تاني).
**********
بعد مرور عشـ,ـر سنين
( روان بتجرى وراة بنتها سيلا اللى عمرها ٤ سنين ونسخه من امها شقاوتها ولمضتها وجنانها).
روان بغيظ : اطلعى يابنت ابوكى بالشوكلاته اللى بابا جابهالك امبارح .
سيلا بغضب طفولى.: يوووة على حوار كل يوم …مفيش شوكلاته … دى بتاعتى وبعدين بابى قال ايه قال سيلا دى بتاعتك ومامى ليها واحدة بتاكليها وتيجى على بتاعتى ليه يا روان .
روان : روان !!! … ما علينا على فكرة دى مش ليا دى لنونه اللى فى بطنى .
سيلا : لا يا مامى… انا مالى بننونتك اللى فى بطنك دى.
روان بغيظ : تعالى يابت هاخدها ياعنى اخدها.