نازلى : اخرسى اوعى الاشكال االلى زيك تتكلم فى بيتى .
روان بصدمه : الاشكال اللى زي …. ومالى بقا يا طنط .
نازلى : واحدة مالكيش اهل باعت نفسها وقبلت انها تيجى تعمل تمثيليه مع واحد غريب على أمه …. لا وكمان كدابه وكدبت على أمها وقالت انها رايحة اسكندريه انا كان ممكن افضحك عندها بس مرضتش علشان حراام الست مريضه .
كنان : ماما عيب تكلمي مراتي كده.
نازلي : مراتك اللي انت شاقطها يا ابني يا اخرة تعبي.
(روان بصلتها وبصت لكنان) .
روان بغضب : بس بس انتو الاتنين …. انتى عندك حق تشكى فيا كدة .. صح بس انا عاوزة اقولك انا بنت ناس وعاوزة اقولك ان مش بايعه نفسى ولا حاجة وعاوزة اقولك انا كان فى نيتى اربى ابنك علشان كان عاوز يربينى ويربيكى علشان تبطلى تطلبى منه يتجوز صعبتى عليا لان شوفت ان ليكى حق … منكرش ان كنت بكرة كنان جدا لانه أذانى جدا بس انا دلوقتى عذرته وفهمته .
نازلى : اممم عذرتيه لا ضحكتينى ههههه تلاقيكى بس حبيته .
روان :. وليه لاه منكرش ان انا حبيته .
نازلى : مش على مقاسك يا ماما ولا من توبك …. شوفى انتى فين وهو فين … انتى واحدة جاهله معاكى دبلوم فقيرة بتشتغلى بلقمه عيشك … اما هو
متعلم واتعلم فى احسن مدراس بيتكلم كذا لغه وعقيد فى الجيـ,ـش له مكانته ووضعه … تقدرى تقوليلى لو حد شافك معاه هايعرفك عليهم انك مين بنت مين ابوكى امك انتى معاكى ايه ….. انتى ولا حاجة عارفه ياعنى ايه ولا حاجة.
كنان بص لامه بصـ,ـدمه : ماما .
نازلي نهرته : انت تخرس خالص .
بصت لروان : لمي هدومك وامشي من سكات… شكرا اوي يا مـ,ـدام سهي انك جيتي.
روان : ماليش هدوم عن اذنكوا .
نازلى بسخريه : كمان الهدوم اللى جوا مش بتعتك .. لا بـ,ـس أبنى صرف .
روان : انا كنت بحبك جدا ..بس دلوقتى معدنك بان يا نازلى هانم .. عن اذنكوا.
كنان بحده : ماما …..لغايه كده وكفايه ….محدش غلطان غيري …أنا اللي اجبرتها ع الجوازة دي وانا السبب في انها تسيب شغلـ,ـها لاـ,ـني خبطتها بالعربيـ,ـه ومردتش اروح معاها الشغل اقول لصاحبته أن التأخير بسببي وانا اللي قولتلها لو موافقتش ع جوازي منها هعملها فضيحه عند بيـ,ـتها
ايه رأيك علشان تقوليلي كل يـ,ـوم اتجوز ي زفت اوي.
نازلى : انت راجل تغلط براحتك محدش هايلومك لكن هى بنت تغلط تخسر نفسها وسمعتها وكل حاجة واظن هى اخدت الدرس صح واتعلمته اوى .
روان بدموع : صح اتعلمته جدا ..شكرا انك فوقتينى.
(كنان وصل لقمه غضبه من أمه اخد روان من ايديها ودخل اوضتهم )
كنان بإحراج من كلام امه : روان أنا مش عارف اقول ايه.
روان بدموع : عادى .
كنان : متعيطيش حقك عليا …أنا آسـ,ـف أنا السبب ف كل ده أنا اللي هددتك علشان تتجوزيني اللي انتي عايزاه هعملهولك بس سامحيني أنا اسف.
روان عيطت : متعتذرش … قولتلك عادى .. المهم يالا اللعبه انتهت … يالا طلقنى خلينى امشى.
كنان بخضه : اطلقك ؟؟؟
روان بصوت مبحوح : اه يا كنان طلقنى .. ايه الغريب فى كدة .. اتفاقنا اتفاق وانتهى يبقا نطلق.
كنان : روان ..انتي عارفه اني بحس أن ف قلبي حاجه ليكي مش كده.
روان عيطت اكتر :. امممممم عارفه وحاسـ,ـه.
(كنان اخدها ف حضنه وسابها تعيط براحتها وهو يشبع من حضنها …هو مش قادر يستحمل فكره وجعها لو مات وسابها لوحدها أو لو مات وسابها هي ابن له ).
كنان : روان.
روان مسكت فيه اكتر : لا استنى اوع تطلقنى دلوقتى.
( روان بعد شويه ومسحت دموعها وشبت علشان توصله وباسته كان نفسها تودعه علشان الوداع دة يفضل ذكرى حلوة ليهم هما الاتنين …كنان مصدق انها باسته كارت اخضر اخده مسك وشها بايديه وبدأ يبوس كل حته فيه ويحفر ملامحه كويس ف عقله دفنت وشها ف حضنه
كنان نزلت منه دمعه مسحها ).
كنان بهمس: انتي كل الحلو اللي ف حياتي..آسف ….أنتي طالق.
( روان الكلمه وجعتها ووجعت قلبها عيطت وبدأت تتنفس بصعوبه حاولت تبعد رجليها مش شايلها …..كنان اتخض لما لقاها بتحاول تبعد عنه ومش قادرة تتحرك حاول يشالها مش قادر جرحه لسه جديد سندها و اخدها ع الكنبه ).
