قميصه خبطت صفاء : القهوه يابيه : سبيها عندك حطتها على المكتب بصلها شويه قال : بنتك ليلى قلقت وقالت : هى مكنتش تقصد ترد على نيره بس القهوه كانت سخنه… استغرب منها قال : معرفش بتتكلمى عن اى بس انا كنت بسألك إذا كانت رجعت امبارح : ليلى، اه رجعت الحمدلله.. حضرتك قابلتها : اه…… تقدرى تمشي خرجت من عنده ونزلت عند ليلى قالت : انتى قابلتى أسر بيه امبارح : اه ونا داخله القصر : عرفك منين : شبه عليا مش اكتر، اكيد يماما مش هيكون عرفنى الا لما انا عرفته بيا : صح، طب يلا اعقدى ف
الاوضه مش نتعرفى تعملى حاحه بايدك دى راحت اوضتها الى كانتنب توض الخدم تحت البدروم، فتحت الشباك بتنهيده لقيت عربيه بتخرج من الجراش وشافت خليل من جوه – لو مدفعش انا هخليه يدفع بطريقتى… نسى انه بيلعب مع النار.. أنا خليل جوهرى كان غضبان استغربت بس رجعت نامت واتوجعت من ايدها كان أسر فى معرض عربيات ورجالته معاه قال المدير – ده أحدث نوع نازل السنادى -ضد الرصاص؟!! استغرب وقال: اييه؟! اقصد اه طبعا بس ده للكوارث لو حصل صراع ضحك بس ملقهوش بيضحك فسكت بحرج، جاله تليفون رد علبه : متأكد، تمام انا جاى لف ولسا هيمشى قال :
هخدها، سلموه فلوس فى الشنطه : حاضر يابيه فرح المدير وشافهم بيخرجو شنطه من العربيه مليانه فلوس فى الليل رجع وكان عرقان من التعب، طلع على اوضته وبيعقد على الكنبه بتعب اتفتح الباب ودخلت فاتن قعدت جنبه باشتياق : جايه لى عرف بوجودها منغير ميبصلها، ابتسمت ولمست دراعه قالت : عارف امك بصلها مسدت على شعره قالت : بقيت ضيف شرف ف البيت ده وصاحب فى شغلك… مش ناوى تشوف حياتك – عايزه تقولى حاجه – اتجوز، عاوزه افرح بيك ابتسم استغربت قالت : ف اى – جواز؟!!! وليا انا – ميت واحده تتمناك يا اسر بلاش الشغل ده –
