((( الحلقه الحاديه عشر )))
بعد مرور عده اسابيع تحسنت فيهم اثير وخرجت من المشفى وذهبت لعملها الذى طالما عشقته وتود ان تفنى حياتها فيه كما فعل والدها وجدها
اثير بهمه :يااااه الشغل كان وحشنى جداً
معتز :حمدلله على السلامه
اثير: الله يسلمك
وأخذ باقى الرفاق فى التسليم عليها
اما اثير فكان يدور ف راسها مقال جديد عن رجل الأعمال الشهير البرنس هى لاتعلم من هو صاحب المشاريع التى تهاجمها ولكنها تهاجم الفساد لا الأشخاص فهى لن تتركه ولن تترك اسر ولن تترك اى فاسد
معتز :اثير انتى كده بتودى نفسك للخطر
اثير بعند :مفيش خطر
معتز: انا خايف عليكى
أثير :متخافش طول ما أنت جمبى انا فى أمان
معتز: انتى عارفه اللى بتهاجميه ده يبقى مين
اثير :ميهمنيش واحد فاسد وظالم
معتز: اثير انتى خرجتى المره اللى فاتت بأعجوبة حرام عليكى
اثير :وانا مش هتراجع أبدا يا معتز
وعلى فكرة انا صورت الارض بتاع منتجع الأستاذ اسر وهقدم بلاغ لنائب العام بكره بانه مستولى على الأرض وهى مش من حقه
معتز :اثير انتى بتفتحى النار من كل ناحيه وانا كده مش هقدر احميكى
اثير: متخافش عليا
اما عند يوسف وسلمى
سلمى :هااا اخبار بطلنا ايه
يوسف بالم: فقد تعاطى اولى جرعات الكيماوى اللتى تستنزف كامل قوته وتشعره انه اضعف من جناح بعوضه يوسف :حاسس انى تعبان
سلمى :معلش دلوقتى تستريح
يوسف: المرض اصعب ابتلاء من ربنا
سلمى :بس بالإيمان هنقدر ننتصر عليه
يوسف: وهو ممسك رأسه انا عايز اساهم بجزء من المال فى المستشفى هنا
سلمى: طبعاً لازم تساهم مش بالمال بس المال والوقت والجهد
يوسف: اذااى
سلمى: تقدر تلعب مع الاطفال ترسم بسمه على وششهم تحبهم تعيش معاهم كأنك طفل
يوسف بحب: انتى طيبه قوووى
سلمى بخجل :احم مرسي
يوسف: يارتنى قابلتك من زمان
سلمى :كان إيه اللى حبحصل يعنى
يوسف :كنت هبقى اسعد إنسان
سلمى : ان شاء الله هتبقى أسعد انسان
يوسف يااارب وانتى معايا
فى مكان ما
شخص: يا باشا البت دى مش هتجبها البر
البرنس: الظاهر انها متعلمتس الدرس لازم نعلمها الدرس مره تانى
الشخص: انت مش قولت هتخليها تيجى رااكعه
البرنس: قولت ولسه بقوول بس اللى عليه العين يوصل الاول
الشخص: انا مش فاهم حاجه
البرنس :وانت من امتى بتفهم روح من قدامى المهم عملتوا: اييه فى ارض المنتجع
الشخ كله تمام والعمال بطلوا شغل وخايفين
البرنس: كده عاال قووى يورينى سى اسر هيعمل ايييه بقى
اما عند اسر فقرر الذهاب لارض المنتجع حيث الاشباح والعفاريت ولكنه اخذ يتفحص المكان جيداً فوجد مجموعه من الاسلاك التى ينبعث منها الأصوات ونزل بمخبا وجد ملابس الممياء والاشباح وهنا علم انه مخطط له لتاخير العمل
اسر: شوووفت فى حد ورا الموضوع ده
خالد: الظاهر كده فعلاً
اسر :لازم اعرف مين الحيواان ده
خالد بضيق فى سره يقول :اووف انت ايه
اسر: بتقول حاجة يا خالد
خالد :هاا لا أبداً بقول لازم نعرف يعنى
عند أثير
أثير: شوفت المقال الجديد
معتز :شوفت
اثير: مالك زعلان
معتز: أثير انتى فتحتى بوابه جهنم
أثير :ربنا اكبر من الكل
طيب: تعالى نشرب حاجة فى اى كافيه
اثير: اهو كده الكلااام يلا
فى الكافيه
اثير: بضحك هستيرى معتز الناس مقلوبه بس الرااجل لابس كبايه فى عينه
معتز بخضه :اثير ماالك
اثير بهستريا: اكبر ايييه ده انت مز قووى يا معتز
معتز وهو يقوم ويجذبها: لجانبه اثييير فوووقى بقى
أثير وهى تبتعد عن معتز: أبعد عنى انا هرقص
معتز بغضب :اثييير انتى اتجننتى ايه اللى عمل فيكى كده
اثير :ما انا حلوه وزى الفل
معتز :حد يطلب دكتور
معتز للجرسون: انت سقيتها ايييه يابنى
الجرسون قهوه يا فندم
معتز: قهوووه امال لو نسكافيه كنت قلبت عبدالباسط حموده
معتز: اثير فوقى وقرر الذهاب للمشفى وهناااك
سلمى: بلهفه اثيير مالك
معتز: تعبانه اندهى الدكتور
سلمى :مالها انت عملت اييه
معتز: يعنى اغتصبتها اخلصى
سلمى: قادر وتعملها
معتز: بغضب سلمى مش فايقلك وهنا خرج يوسف فى اييه :بتزعق لسلمى كده ليه
معتز :وانت ماالك
يوسف :لا بقى دى خطيبتى وقام بجذب سلمى بجانبه
وسلمى :فى حاله اسبهلال شديد
خرج :خالد وقرر الاتصال بالبرنس
خالد :ايوه باباشا عرف ان انتوا ورا الموضوع بتاع المنتجع
البرنس: عاارف
خالد: عرفت ازااى
البرنس: انت فاكر انى منغير مش هقدر اوصل لاسر فوووق
خالد: بس انت مخلينه العين بتاعتكم هنا وخلتنى اسرقلك الملفات
البرنس: ايوووه بس ده ميمنعش انك لازم تنفذ اللى قولتلك عليه
خالد: مستحيييل اعمل كده ده حاطط كامرات فى كل مكاان
البرنس: اتصرف
خالد: حاضر ححاول
فى مكان بالتحديد على الطريق الصحراوي
فتاه
ااااه أبعد عنى يا مجنون انت الحقوونى
الشخص: ايييه يامز براحه على نفسك
الفتاه: انت مييين وعايز منى اييه فين حرام عليك
الشخص: هو القمر بيعوزوا منه اييه
الفتاه بخوف والدموع: انت هتعمل ايييه
الشخص وهو يقترب منهت يقوم بحقنها بماده مخدره فتقع مغمى عليها فيقوم بضربها وتمزيق ملابسها وتركها فى حاله لايرثى لها فى منتصف الطريق
((( الحلقه الثانيه عشر ))))
عند سلمى يخرج الطبيب فيقوم معتز
معتز :خير يا دكتور مالها
الدكتور: احنا مضطرين نحولها لمستشفى الامراض العقليه
معتز :بصدمة ايييييه
سلمى: اثير اتجننت
الدكتور :احنا حاولنا معاها لكن القوه العقليه بتاعتها مس فى وعيها
معتز: مستحيييل
الدكتور: ده مش بإرادته ده قرار ولازم يتنفذ المريضه اصبحت خطر
سلمى: بتحدى انا دكتور وهعرف اتعامل معاها كويس
الدكتور: مش مسألة طب المريضه هتبقى فى حالات متقلبه وممكن تقتل اى حد وممكن تاذى نفسها
معتز: بس دى عمرها ما تعبت هى اكيد شربت حاجه وبتهلوس
الدكتور :المريضه عندها الذهاان يعنى بتتخيل حاجات مش مووجوده
معتز وسلمى: مش ممكن
الدكتور :الاوضه قدامك اتفضلوا شوفها وما ان دخلو حتى وجدوا سلمى تجلس على السرير وشعرها منعكش بطريق غريبه وتكلم نفسها وكأنها حقاً جنت
فى سياره فى منتصف الطريق
بعد يوم عمل شاق قرر اسر الذهاب إلى أرض المنتجع مره أخرى فهم بالخروج
اسر: نهى انا رايح ارض المنتجع السياحى اى حد يكلمنى او اى اجتماع الغيه
نهى: حاضر يا فندم
ولكن قبل الخروج وجد اسر مالم يكن يتوقعه فى يوم من الأيام
الجارحى: اذيك يا أسر
اسر: وهو يبتلع ريقه بصعوبه بالغه جدى
الجارحى ايوه اييه مالك مخضوض كده
اسر: وقد بدأت عليها علامات الخوف والذعر أبداً مفيش
الجارحى :قولت مش عايز تشوفنا نجى نشوفك احنا
اسر :اهلا ياحج اتفضل
وهما بدخول ثانياً لمكتبه
اسر: نهى مدخليش حد واعملى قهوه ودخليها بنفسك ثم اخذ شهيق وزفير ودخل لمصيره
فى الداخل وجده يتفحص المكتب وينظر له
الجارحى حلو مكتبك وشركتك الكبيره هههه
اسر على مضض :شكراً
الجد: ايييه مالك مكنتش عايز تشوفنى
اسر :وهو ينظر لأسفل حتى لا تلقى اعينهم ببعضهم : أبداً
الجد :امال بعتلك ياامه ومجتش
اسر بحذر :معلش مشغووول
الجد :هههه مشغول ليك حق بس مش اللى مشغوله فيه ده كله ملكى برضو
اسر وهو ينظر له :الشركه دى بتاعتى
الجد بحد :بتاعتك والله عااال وصوتك طلع يا أسر
اسر بحنق :انت عايز ايييه
الجد: فى حد يقول لجده اللى رباه عايز اييه
اسر وهو ينظر له بغل وبعين حمراء مثل الدم: انت عمرك مربتنى
الجد: ووووه امال مين عاااد اللى رباك بعد اما ابوك ماات وامك طفشت وسابتك
اسر بدموع: امى مطفشتش
الجد :امال سابتك ليييه وراح اتجوزت عيل من دور عيالها
اسر وهو يقوم وبكل قسوه وحده: انت السبب انت السبب
الجد وهو ينظر لاسر: بتعلى صوتك عليا ويا اسر انا غلطان انى مربتكش زيين
اسر :وانت كنت عايز تربنى اييه اكتر من كده خلتنى وحش ومعنديش قلب عايز اييه تانى
الجد: انا خليتك وحش يا اسر
اسر وهو ينهار حتى يسقط على الكرسى: ايووووه انت دمرتنى ودمرت حياتى كلها وضيعت مستقبلى كله
الجد بحد :وانت ايييه اللى ناقصك ما انت بقيت من اكبر رجال أعمال
اسر: ناقصنى احس انى إنسان انا بسببك قتل وسرقت ونهب تاجرت فى السلاح والمقولات المغسوشه كل ده عشان اجيب فلوووس وابقى اغنى منك
الجد بحقد :كل ده كره ليا من جواااك يا اسر
اسر :لو سمحت اخرج بره وانسى ان ليك حفيد ابنك مااات وابنه كمان ماات
الجد وهو ينهض: مااشى يا اسر بيه بس لينا كلام تااانى وهم بالخروج لكن استوقفه صوت اسر
اسر :على فكرة انا منستش حقى وهاخده منك غصب عنك
بعد خروج الجد انهار اسر ودخل فى نوبه بكاء ولكنه هم بالنهوض حتى من عجلته اصدم بنهى واقوع القهوه ولكنه خرج ولا يرى امامه
اما عند اثير
ترقد فى مشفى خاص بالامراض العقليه ويراقبها من الخارج معتز وسلمى بصحبه يوسف
سلمى بدموع تغرق وجهها :اثير حبيبتى يعنى الأول يضربوكى بالنار ودلوقتى يجننوكى
معتز :هو فى حد بيجنن حد ياسلمى
سلمى: وانت تعرف ان اثير مجنونه اكيد حد مسلطهم عليها
يوسف :اهدى ياسلمى ان شاء الله هتبقى كويسه
معتز: انا هفضل معاه سلمى روحى انتى من امبارح هنا
سلمى: اسيبها ازااى بس مستحييل
يوسف: سلمى وجودنا ملهوش لازمه
سلمى: يوسف انت تعبان لازم ترتاح وكمان انت ازاى خرجت من المستشفى
يوسف :انا واخد تصريح خروج النهاردة
سلمى :هتروح فين
يوسف :مشوار مهم كده
سلمى :طيب خلى بالك من نفسك
يوسف طيب يلا عشان اوصلك
وخرجا وترك معتز وهو ينظر الى اثير الملقاه امامه ثم يقول : سامحينى ارجووووكى
((( الحلقه الثالثه عشر )))
فى ملهى ليلى يجلس اسر وقد بدى عليه السكر الشديد
فتاه ما : ايه ياباشا مش هتقوم ترقص معايا
اسر :سيبينى فى حاالى دلوقتى
الفتاه بدلع: ودى تيجى برضو ياباشا
اسر بصوت عالى: قولت سيبينى
الفتاه وهى تبتعد :يوووه حاضر
تأتى فتاه اليها
سهام: ماله ده بيزعق كده ليه
نانا :يا اختى انا عارفة شكله مش مظبوط
سهام :سيبك منه وهو ده حد يقدر يجى جمبه
نانا :بس يا اختى فلوسه حلوه
سهام : فلوسه اها يا اختى حلوه بس نصها بصرفها علاج بسبب عمايله
نانا :عندك حق قلبتى عليا المواجع
سهام :ده واحد معندوش ضمير بعد ما ياكلنا لحم يرمينا عضم
نانا :ايووه يا اختى وياريته عضم سليم ده عضم مكسر
يوسف وهو يدخل على اسر: كنت عارف انى هلاقيك هنا
اسر : أهلاً جووو تعال اشرب
يوسف: لا متشكر
اسر :يابنى دى حاجه معتبره
يوسف بأسى :انت مش هتبطل شرب بقى
اسر :وابطل لييه
يوسف: عشان تبقى انسان بجد
اسر: وانا دلوقت اييه
يوسف كان سوف يتحدث ولكنه فضل السكوت
اسر : سكت لييه خايف تقول الحقيقه
يوسف :اسر انت كويس والدليل اهو انك بقيت ناااجح
اسر :يووووه هو عشان كام شركه نجحت يبقى ناجح ايووه انا ناجح فى شغلى بس فااشل فى حياتى
يوسف :اسر انا نصحتك من زمان تروح لدكتور
اسر وهو يطوح: هههه دكتور ايييه واقول اييه هاااا
يوسف :قوله اللى حصل معاك
اسر بقى اسر الجارحى يروح لدكتور لا ويقوله على مصيبته
يوسف :اسر انت اتحسنت كتييير عن الأول والدليل انك قاعد فى مكان زى ده وكل يوم مع واحده شكل
اسر بالم: ايوووه بس زى ما بخودهم زى ما برجعهم
يوسف :اسر انسى اللى حصل
اسر :انسى ايييه انسى انى اتحبست فى مزرعه لوحدى لمده اربع سنين متخيل يعنى طفل يدوب عشر سنين يتحكم عليه بالسجن مشفش حد ولا اتكلم مع حد انت نسيت خرجت ازاااى وكنت عامل ازاااى خرجت كانى عندى مليوون سنه
يوسف: اسر الموضوع انتهى
اسر بدمووع: لا منتهاااش انت مش عايش معايا متعرفش انا تعبت قد اييه عشان ابقى شبهكم
يوسف :يعنى ايييه شبهنا دى
اسر بحسره :شبه البنى ادمين يا يوسف
يوسف :وانت بقى تفرق ايه عنهم
اسر :هههه انا كنت وحش مش ده الاسم اللى طلعتوه عليا بعد ماشفتونى فى الجامعه انا لسه فاكر شكلى وجدى مخرجنى من المزرعه كان بيدينى الاكل من تحت الباب كانى كلب حابسه عنده كل ده عشان مخرجش اقول الحقيقه
خرجت مش فاكر اى حاجة وكاره كل حاجة كانت عندى كميه طاقه غريبه كان ممكن تفجر العالم كله بس انا طلعتها فااااكر
يوسف بالم :طلعتها فى مدحت
اسر بحزن :ايوووه قتلته وانا لسه عندى 15 سنه ودخلت الإصلاحية واتحبست انفرادى يعنى من مزرعه جدى لزنزانه وخرجت كان كل حاجه جوايا خلاص ماتت
يوسف :ممكن تحيها يا اسر وتعيش
اسر : انا لسه من فتره قريبه اللى اتعلمت اكل كويس واشرب زى الناس واحاول اسيطر على انفعالى وعشان كده بنيت الفيله بتاعتى بعيده ومعنديش شغالين مش عايزهم يشوفنى وانا وحش وانا لسه بتعلم كل حاجة كانى طفل مولود
يوسف : طيب ده مش تحسن
اسر: تحسن بعد فوات الأوان انا تعبت من كل حاجه
يوسف متزعلش بكره كل حاجه هتبقى كويسه
اسر : مش هتفرق انا خلاص كل الناس بتكرهنى وخايفه منى لأنى من وحش لقاسى
يوسف :محدش بيكرهك يا اسر
اسر :سيبك منى المهم انت كويس
يوسف: الحمدلله بس جلسات العلاج صعبه
اسر بضحك : احنا حد باصصلنا فى حياتنا
يوسف شكله كده بقولك يلا بينا نمشى من هنا
اسر: هنروح فين
يوسف :نروح اى حته نكمل السهره عندك
اسر : يلا بينا
وانا كمان صدعت
اسر :انت سافرت وسبتنى ياصاحبى
يوسف: ايوه صح بمناسبه الصحوبيه ايه اللى شغل خالد معاك
اسر :خالد الوحيد اللى ساعدنى بعد ما خرجت من الاصلاحيه كان جدى مشغله عنده وهو اللى ههههههه زور كل الورق وقال انى كنت فى بعثه ومسافر اكمل تعليمى
يوسف: بس انت عمرك ما حبيته
اسر :ولا بحبه بس الاحتياج وهو الوحيد اللى يعرف الحقيقه بعدك
يوسف :طيب يلا بينا نمشي
اسر :انا مش هعرف اسووق خد سوق انت
يوسف: حاضر
اسر وقد انتبه للطريق :انت ايه اللى مشيك من الطرق ده
يوسف :وقد ذهب من الطريق الصحراوى كاختصار للمسافه
يوسف :اهو اختصار عشان انا تعبان ومش قادر أسوق وكماان بدوب ارجع المستشفى
اسر: بس ده طريق خطر ووحش
يوسف: ايه يا عم اسر احنا هنخاف ولا ايه
اسر: نخاف ايه بس
فاخذ كلا من اسر وبوسف يمزحان معانا حتى ظهرت امامه شبح لايدرى اهو لفتاه ربما لرجل
يوسف :اسر الحق ايه ده
اسر بانتباه :اييييه انا قولتلك الطريق ده بلااااش
يوسف :ده حد مضروب باين
اسر :امشى امشى ملناش دعوه
بوسف :امشى اييه بس حرام عليك يمكن يكون لسه عايش
اسر :واحنا مالنا عايش ولا ميت
يوسف :يااا اخى ارحم
اسر :اوووووف طيب احنا نبلغ البوليس ونمشى
يوسف :طيب بس ننزل نشوف ايه ده
وما ان نزل يوسف واسر كانت الصدمه
فى مكان مغلق يشبه الغرفه
اشخاص كل تمام يا باشا
الشخص: وصلوا المكان المطلوب ايوووه ولقوا الجثه
الافراد ايوووه
الشخص بابتسامه نصر: كويس بلغ البوليس عشان الخطه تكمل
الافراد :تمام يا باشا
عند اسر ويوسف
اسر :يااارب هى نااقصه
يوسف :وهو يقترب من الجثه: اسر الحق
اسر :ايييه
بوسف دى جثه واحده
اسر :ايييييه وايه اللى جابها فى حته مقطوعه كده
يوسف :دى هدومها متقطعه وشكلها مغتصبه
اسر بصدمه: اييييه مغتصبنها يبقى لازم نمشى من هنا حالاً
يوسف :وهنسيبها
اسر: انت مش بتقول ميته يلا بينا
يوسف: انا مش عارف بس مفهاش نفس خاالص
اسر يبقى: ميته احنا لو فضلنا لحظه كمان هنلبس الليله يلا بينا وما ان هموا بالرحيل اذا بشرطه امامهم
(((( الحلقه الرابعه عشر ))))
البوليس اقف مكانك انت وهو
يوسف واسر :احنا معملناش حاجه
الظابط: هنعرف شفلى الجثه دى واخذ يدور حولها ثم نظر نحو كلا من اسر ويوسف
الظابط :مين فيكم بقى اللى قتلها
يوسف :بفزع ياباشا احنا منعرفهاش
الظابط بحد: امال اييه اللى جابك الحته المقطوعه دى فى ساعه زى دى
اسر :انا فيلتى قريبه من هنا
الظابط :وهو ينظر لأسر من اعلى لأسفل اهبل انا هصدقك هو فى فله فى الصحراء
أسر :انا قولت قريبه من هنا مش هنا
يوسف :ايووه بالظبط واحنا كنا مروحين
الظابط :اهاااا وبعدين
يوسف: وبعدين ايييه
الظابط :كمل قتلتوها ليييه
اسر :انت مجنون احنا هنقتلها هو احنا نعرفها
الظابط :وهو يقترب من اسر بتقول ايييه ورحم امى مش هرحمك انا سيف الابنودى اشهر ظابط فى الداخليه وابقى أسأل عليا
اسر باستهزاء: هههه حصلنا الرعب انا اسر الجارحى وممكن فى ثانيه اخليك بره الداخليه اللى فرحانلى بيها دى
الظابط :انت سكراان يلا اها انتوا راجعبن من فين
يوسف: من الكباريه
اسر بغضب :يووووسف
الظابط :الله كده باانت سيادتكم سكرانين وجايبين مزه عشان تكملوا السهر اختلفتوا على السعر خدتوه اللى عايزينه ورمتوها صح
اسر :قولتلك مقتلنهاش
العسكرى :يا فندم الست لسه فيها الروح
الظابط بانتباه :ايييه طيب كويس اطلبوا الاسعاف بسرعه
وهاتلى دول على البوكس
اسر :انا اسر الجارحى
وفى البوكس
اسر بضيق :عاجبك كده
يوسف: وانا مالى يا عم هو انا كنت اعرف يعنى
اسر: قولتلك بلاش الطريق ده وقولتلك بلاش ننزل الشهامه خدتك البس بقى
يوسف: ان شاء الله البنت هتكون كويسه وتقول كل حاجة
اسر:: ربنا يستر بقى
فى النيابه
الظابط: دخلى المتهامين يابنى
يدخل كلا من اسر ويوسف والمحامى فقد اتصل به اسر فى الحال
الظابط :ها هتعترفوا
المحامى: ياباشا يعترفوا بايه بس
الظابط :نعم امال الجريمه اللى حصلت دى
المحامى: حضرتك قولت ان المصابه فى المستشفى يعنى لسه عايشه يعنى مفيش قضيه
الظابط : والله هو ممكن ينفدوا من قضيه القتل لكن الاغتصاااب معتقدش
المحامى : حضرتك موكلى غنى عن التعريف مستحيل يعمل أفعال مشينه كده
الظابط بثقه ليه مش هو برضو اللى حرض على قتل الصحفيه اثير المصرى
المحامى : حضرتك دى قضبه واتقفلت واسر بيه طلع ملهوش علاقه بالموضوع نهائى
الظابط: هنشوف بقى
المحامى: طيب ايه اللى حيحصل دلوقت
الظابط: والله كلها دقايق ونشوف ويدخل عسكرى على الظابط :اتفضل يا فندم ويعطيه ظرف ويخرج
الظابط ما ان فتح الظرف حتى اتسعت عينه من الدهشه ونظر لكلاهم
فى مكان بعيد
شخص :انا متشكر قوووى يانهى
نهى :انا معملتش حاجه
شخص: لولاكى كانت الخطه كلها باظت
نهى: يافندم ده واجبى وشغلى
الشخص :انا مقدر ده وعشان كده دى مكافأة بسيطه اتفضلى
نهى :شكراً ليك
اما عند البرنس
خالد: أخيراً ابن الجارحى وقع
البرنس :بانتباه ايييه وقع ازااى
خالد :معرفش بس عرفت انه اتمسك فى قضيه قتل هو واحد صاحبنا كده اسمه يوسف عيل ملزق طول عمره بيكرهنى
البرنس :وانت من امتى حد بيحبك
خالد :بتقول حاجه يامعلم
البرنس: بقول ومتعرفش قتل ميين
خالد :لا بس سمعت انها قضيه اغتصاب هو اسر كده طول عمره رمرام
البرنس: وأخبار البت الصحفيه اييه
خالد :اهى متلقحه فى المصحه ممنوع عنها الزياره وسمعت ان حالتها كل يوم بتسوء
البرنس: احسن كده خلصنا من كل اللى معطلنا
خالد بفرحه :ايوووه ونفوق بقى لشغلنا
البرنس مظبوووط عملت ايه فى ورق المنتجع
خالد :موجود بس عمولتى الأول
البرنس: طول عمرك كلب فلوس
خالد :هو حرام ابقى زيكم حوت
البرنس :اللى زيك عمرهم ميبقوا زينا أبداً
خالد: تشكر يامعلم عموماً سلم واستلم بس صحيح صفقه البنات اللى هتسفرهم اهلهم متلهفين عليهم
البرنس :بانتباه صفقه اييييه ؟؟؟
خالد :ما خلاص بقى يا معلم انت لسه هتخبى ما كل اتعرف
البرنس: انت بتهددنى
خالد بمكر: اناااا برضو يامعلم انت خيرك مغرقنى انا بس بقولك هز المبلغ شويه سلام بقى عشان ورايا اشغال كتيير
البرنس فى سره: شكلك كبرت اكتر من اللازم ياخاالد ولازم اشوف حل للمهزله دى
اما عند اثير
اثير تجلس على سرير فى غرفه ألوانها بيضاء ولكن يبدوا على وجهها الشحووب وتهذى كثيرا وتلبس تلك الجلباب الابيض
وسلمى بجانبها يا حبيبتى يا اثير كده تسيبينى
انا مليش حد غيرك فى الدنيا انا مش قادرة اصدق بين يوم وليله اتجننتى يااااارب واخذت فى البكاء على حال صديقتها حتى أتى معتز
معتز: هااا عامله اييه
سلمى :كويسه بس محدش عايز يدخلنى ليها
معتز :كده احسن خليها هاديه
سلمى: هو انت بتروووح فيين كل ده
معتز :هاااا يعنى بروح فين ياسلمى
سلمى :معرفش هو مش المفروض دى حبيبتك وخطيبتك ولا عشان بقت فى ازمه هتتخلها عنها
معتز :ايييه ياسلمى الكلام ده
سلمى: بعنف مهو اصلا كلكم كده
معتز :كلنا مييين
سلمى: انتوا الرجااله اول ما بنقع بتسبونا وتجرى
معتز : ده احنا برضو وبعدين انتى بتجمعى ليه ويغمز لها هو اسمه ايييه اهااا يوسف مجاش النهارده
سلمى بحزن: بقاله يومين مش عارفة عنه حاجه وقلقانه النهاردة جرعه الكيماوى لو مخدهاش هيتعب فى اى وقت
معتز: متخفيش ان شاء الله هيظهر
سلمى :يااارب
((( الحلقه الخامسه عشر )))
فى القسم بعد ان فتح الظابط الظرف
سيف: أهلاً بقت جريمه تالته
اسر وبوسف ينظرون لبعضهم البعض
المحامى: ممكن أعرف الظرف فى ايه
الظابط بفرحه: اها طبعاً حق دى متعلقات المجنى عليها اللى تبقى مرااات البااشا
اسر ويوسف معانا : ميييين
المحامى : حضرتك بتقول اييه
الظابط بقول: ان المدام تبقى مرااات الباشا اسر بيه الجارحى
اسر بصدمه :مييييين مرات مييين ؟؟؟
يوسف بصدمه: اكبر انت طلعت متجوز يا اسر
اسر :يوووسف اما كنتش تعرف كل حاجة عنى اكيييد تهريج اييه يا متر ده متتكلم
المحامى :حضرتك موكلى لم يتزوج
الظابط :امال العقد ده يبقى ايييه مش امضاء ده يا اسر باشا
اسر وهو ممسك بالورقه وفى حاله ذهوول : ايوه بس انا ممضتش على حاجة مستحييل العقد ده اكيييد مزووور
المحامى وهو ينظر لأسر: للأسف العقد صحيح وكمان موثق
اسر بصدمه: انتوا بتهزروا صح يعنى انا اتجوزت ونسيت مثلاً
يوسف :اسر انت طلعت متجوز انت كدبت عليا
اسر: اسكت دلوقت با يوسف متر متشوف حل
الظابط : الحل انك تاخد مراتك وتفضل اما بقى نفتح محضر ونسجل الواقعه وساعتها اشوفك فى المحكمه
اسر: محكمه اييه ومرات مين
الظابط :مرات حصرتك
اسر: ايوووه انا عايز بقى مراتى دى اشوفها اسوف اتجوزتها امتى بالظبط
الظابط :للأسف المدام فقدت الذاكره عشان كده بقولك اما تاخدها وتتفضل امتى نفتح محضر وطبعاً القانون هياخد باللى شافه لانها هتككون مش متذكره اللى حصل
اسر: يعنى ايه
الظابط :يعنى أولاً شروع فى قتل المدام
ثانياً محاوله الاعتداء الوحشى عليها وطبعاً واضح انه خارج ارادتها
اسر وكاد عقله ان يجن ما تلك المصائب التى اخذت تحل على رأسه واحده تلو الاخرى
اسر :متتكلم يامتر انا جايبك زينه
المحامى: للأسف الظابط معاه حق وانا شايف اننا نعمل صلح
اسر: صلح ايييه وبتاع اييه بقولك متجوزت على جثتى دى اكييبد نصابه مزقوقه عليا
المحامى وهو يأخذ اسر الى جنب : اسر بيه انا شايف ان حضرتك تخرج من هنا الأول وبعدين نتصرف
اسر :مستحيل انا متجوزتش
المحامى :يافندم ده اسلم حل العقد موثق واحنا فى غنى عن المشاكل ثم لو طلعت نصابه نديها قرشين وتمشى
اسر: طيب خلص الاجراءات بسرعه انا مش قادر من كتر الصدمات وجلس بقرب صديقه الذى بدى عليه بشائر الأعياد
اسر :يوسف مالك
يوسف بتعب :كويس بس مش مسامحك انت عمرك مهتتغير عشان كده كنت خاايف
اسر :يوووسف قولتلك معرفهاش صدقنى وبعدين انا مش قذر لدرجه دى
يوسف :وهو ممسك رأسه انا عايز اخرج من هنا
اسر : حاضر نخلص بس من هنا
المحامى: اسر بيه احنا خلصنا
اسر :طيب نقدر نمشى
المحامى: احم حضرتك مش هتمشى غير والمدام معاك
اسر: اييييه مدام ميين
المحامى :اسر باشا نخرج من هنا الأول
يوسف وقد صرخ :اااااااه
اسر بخضه :يووووسف بقولك ايييه اتصرف انت لازم اودى يوسف المستشفى حالاً خد مفاتيح الفيله واتصرف
المحامى :ربنا يسهل
اسر وهو يقود بسرعه جنونيه وبجواره بوسف وفد ذهب فى عالم آخر
اسر :يوووسف انت سامعنى
يوسف :انا كويس اسر اوعى تاذى حد الدنيا صغيره قوووى ياصاحبى
اسر: يووووسف انت بتقول ايييه
يوسف: فاكر اما كنا صغيرين وكنا بنسرق السندوتشات من العيال
وفاكر اما جدك حبسك اما كنت بجيلك من الشباك وافضل احكيلك
اسر بدمووع: يوووسف انت كوويس
يوسف واخذ يتنفس بشكل غير منتظم : شوفت افترقنا قد اييه بس لسه انت صاحبى الوحيد معرفتش اصاحب حد غيرك يا وحش
اسر :احنا وصلنا يلا عشان تاخد العلاج وتبقى كوييس انا هفضل معاك
يوسف: اسر اوعدنى تبقى إنسان بجد
اسر :اوعدك ياصحبى
وادخل يوسف المشفى وهو فى حاله يرثى لها
فى فيله اسر الجارحى
المحامى: اتفضلى يابنتى
الفتاه تدخل وهى تنظر للمكان مثل الطفل الذى قام بتغير مسكنه
المحامى :هو انتى مش فاكره اى حاجة يابنتى
الفتاه وهى تهز رأسها بمعنى لا
المحامى لنفسه :يا خساره شبابك وطفلتك لسه ورده بريئه ربنا يسامحك يا اسر
الفتاه :هو ده بيتنا
المحامى :ايوه يابنتى انتى صاحبت البيت
الفتاه: انااا
المحامى :ايوووه انتى مرات اسر بيه الجارحى
الفتاه بتعجب: ميبن ده
المحامى: انتى مس فاكراه
الفتاه :لا
المحامى :ولا فاكره ايه الاى حصل وايه اللى وداكى مكان مقطوع كده
الفتاه :لأ
المحامى :طيب يابنتى استريحى انتى لحد منشوف هنعمل اييه
((( الحلقه السادسه عشر )))
فى فيلى أسر الجارحى يخرج المحامى بعد انت ترك تلك الفتاه فى بيتها او ما تدعيه انها زوجه اسر
اخذت الفتاه تتجول فى المنزل وتنظر له بإعجاب كم كان اثريا مصمم بدقه عاليه وجوده ويبدو علبه الفخامه ولكنه كان موحش جداا فاغلب ألوانه سودااء كذلك لايوجد احد من شغالين او حرس او او مثل ما يوجد فى اى فيله مثلها لم يوجوده سوى عبده الجناينى الذى لايدخل الفيلا الى فى اضيق الحدود وتلك هى تعليمات اسر اخذت الفتاه تتأمل الصور المعلقه فى الجداران فاغلبها لوحات فنيه جميله وقيمه ولكن سرق انتباهها صوره يوجد بها طفل صغير ممسك بكلب وبجانبه امرأة شديده الجماال كم كانت صورته جميله كم كان طفل مدلل والابتسامه لا تفارقه ترى ماذا حدث ليتحول هكذا
تعبت الفتاة من التجول وشعرت ببعض التعب وانها بحاجه للنوم فقررت الصعود لأعلى والنوم حيث تهتدى كان يوجود عده غرف لكنها لم تكن مهيئه للمعيش لم توجد سوى غرفه واحده وهى غرفه أسر حينما دخلتها شعرت ببعض الدفء فقررت النوم فى فراش اسر وهى لاتعلم ماذا سيحدث لها
اما عند المشفى
يقف اسر وعليه بوادر الحزن على صديقه والقلق
اسر يااارب انا مصدقت لقيته اوووف مكتوب عليا افضل كده
وهنا اتتى سلمى وحينما وجدته غضب وذهبت له وقالت فى صيااح
سلمى: انت ايييه اللى جابك هنا
اسر وهو ينظر لها من فوق لتحت : انت ميين
نعم فهى اول مره يلتقى بسلمى
سلمى: انا سلمى دكتوووره سلمى
اسر: بضيق افندم يعنى مش فاهم
سلمى :يعنى حضرتك موجود هنا ليه
اسر :هى المستشفى باسمك ولا حاجة
سلمى: اتكلم بادب يا جدع انت
اسر : بقولك ايييه يابتااعه انتى امشى من قدامى دلوقت
سلمى :بتاعه فى عينك انت السبب صحبتى ضاعت بسبك وجاى تضيع حبيب دلوقت انت شطااان
اسر :احترمى نفسك انا اعرفك انتى ولا صاحبتك دى
سلمى :ايوووه انكر صاحبتى اثير المصرى اللى جننتها
وهنا صدم اسر ان اثير جنت لقد لاحظ انها لم تكتب عليه منذ فتره ولكنه اعتقد انها مشغوله فى قصص اخرى وما انت تعالت الأصوات حتى جاء معتز
معتز: سلمى صوتك جايب اخر المستشفى مالك
سلمى: الحيوان ده لازم يمشى من هنا
اسر بغضب :انا ماسك نفسى عليكى بس عشان انتى بنت
وما ان لمحه معتز حتى تبدلت ملامح وجهه للغضب وصاح قائلاً
معتز : انت ايه اللى جابك هنا
اسر :اوووف انت مين انت كمان اهااا افتكرتك مش انت صاحبها
معتز وهو يقترب منه احترم نفسك وتكلم بأدب عن خطيبتى
اسر :اوووك والله مشاكلكم دى انا ماليش دخل فيها اتفضل خد القطه معاك واتكل من هنا
سلمى: انا مش همشى من هنا يوسف الحاله بتاعتى
اسر بضيق: يبقى امشى انا احسن
وقرر اسر الذهاب للرحيل حيث أنه ليس مستعد لنشوب اى مشاكل جديدة
فى مكان ما
شخص ما : الحق يا معلمى البوليس كبس علينا
البرنس: انت بتقول ايييه ياااض
الشخص: بقولك البوليس لم كل البنات اللى كنا هنسفرهم وقبض على نص رجالتنا
البرنس بصدمه: بانهار زى بعضه عرف منيييين
واتى شخص اخر الحق با معلم
البرنس: ايييه فى اييه تانى
الشخص: البضاعه اللى فى المخزن اتسرقت
البرنس : ات اييييه اتسرقت ازاااى
الشخص : لقينا الصانديق كلها مفتوحه ومغيش البضاعه
البرنس بشر: هو اسر الكلب مفيش غير
الشخص: لا ياباشا الواد حوده اللى مراقبه بيقولوا انه مرحاش الشركه اصلا وكان فى القسم اليوم كله
البرنس : قسم اييه
الشخص: الجثه اللى لقوها فى الطريق
البرنس :اهااا الواد خالد قالى على الموضوع ده امال كده مييين اللى بنبش وراانا بس
الشخص :شكلها مش الحكومه يامعلم لان لو الحكومه هتسرقنا ولا هتشوف كميه السلاح دى وتسكت دى كانت حطت الكلبشات فى ايدينا وقتى
البرنس: اوووه الله عندك حق يااد امال ميين بس انا دماغى هتشت يكونش البت الصحفيه يوووه دى الاخره كمان فى العباسيه وانا شوفتها بنفسى وفجأة وقد تذكر شىء ماا
FLash back
كمال الحناوى هو اكفىء ظباط الداخليه
كمال :سلم نفسك يا برنس
البرنس وهو يطلق النار بغزاره: مش البرنس اللى يتقبض عليه بسهوله يا كمال بييه
كمال فى الميكروفون: مش هتقدر تهرب صدقنى
البرنس: هقدر وانت اللى هتساعدنى كمان
كمال :انت اكييد اتجننت
البرنس: لو مش مصداقنى كلم مرات وعيالك
كمال بفزع :انت بتقووول ايييه متحاولش تتلاعب بينا يابرنس
البرنس: وانا بقولك كلمهم
قام كمال بالاتصال على زوجته
الام بصراخ :الحقنا يا كمااال
كمال: فى ايه يااسعاد اهدى طمنينى عليكى وعلى الأولاد
الأم بدمووع :هيقتلونا يا كماال سيبهم عشان خاطر والدنا
الابن: لا يابابا متخفش انا راجل وهقدر احمى امى واختى اقبض عليهم
كمال :حبيبى انت كويس
الابن: ايووه يابابا متخفش لازم تطهر البلد منهم انت علمتنى كده
كمال :اسمعنى يا بنى امك واختك أمانه فى رقبتك
back
البرنس لنفسه :مستحيل يكوون هو
اما عند أسر فأخذ يتجول فى الطرقات وهو يفكر فى حاله حتى قرر الذهاب الى فيلته وعندما وصل فوجئ بان جميع الأنوار مضاءه حتى قال بسخط
اسر : ميت مره اقول لعبده مبدخلش الفيلا انسان مستفز
وقام بغلاقها نعم فهو اعتاد على الظلام والهدووء صعد لغرفته وفتح الباب وشرع فى تغير ملابسه ولكنه فجأة
( الحلقه السابعه عشر )))
بعد عناء يوم طويل وصل أسر الى فيلته وما ان دخل حتى ذهل حيث وجود جميع الأنوار مشعله وهذا لا يعتاد عليه فهو دائما ما يترك النور مغلق حتى ظن فى قرار نفسه ان الذى فعل ذلك هو عبد البواب فهو يسمح له الدخول للفيله اذا اراد شئ
وقال : الله يخربيتك ياعبدو سايب النور كله ايييه ده
فاغلق الانوار وصعد لغرفته وبدأ فى خلع قميصه ولكن استوقفه صوت اتى من على سريره فهو دخل الغرفه وتوجه ناحيه خزانه الملابس مباشره فقترب من السرير فوجد فتاه نائمه عليه وصفها كما رائها ملاك لم يتعدى العشرون بلى اقل بكثيير شعرها مسدل على وجهها يذيدها جمالاً وذات بشره بيضااء
فقال : اايه ده هو عبده جايب عياله تنام عندى فى الفيله هو نسى البنت دى ولا يكونش استأجر الفيله فى غياب
وبدأ يدقق فى ملامح الفتاه
ايييه ده دى بيضه وعبده صومالى الفيله اتسكنت ولا اييه
واذا هو يحادث نفسه فتحت الفتاه عينها ووجدته فوق رأسها فصرخت باعلى صووت
الفتااه : حرااااااااااامى حرااااااامى
اسر بفزع من صوتها بس اسكتى بسسسس هتفضحينا
الفتاه بخوف وقد نهضت على السرير : انت ميييين انت حرااامى
اسر باستهزاء اها حرامى وجاى استحمى عندكم فكانت هيأت اسر لاتدل إطلاقاً على انه لص فهو عارى الصدر والمنشفه على احدى كتفيه
الفتاه : انت بتهزر
أسر بحزم :انتى اللى مين وبتعملى اييه فى اوصتى وفيلتى
الفتاه وما ان شعرت بالأمان فقالت بابتسامة بلهاء : انت اسر
اسر وهو ينظر لتبدل حالها : ايوووه يا ختى انتى ميين انت تبع عم عبدو
الفتاه : عبدو ميين
اسر بنفااذ صبر انتى مييبن ياابت انتى
الفتاه انا مراتك
وسريعا ما تذكر اسر الحادثه والمجنى عليها وكل مادار فى ذلك اليوم المشؤؤؤم
اسر بصدمه :هو انتى
الفتاه بنفس الابتسامة وهى تعقد يديها فى بعضها كطفل الخجول وتقول بصوت هاامس : ايوووه
اسر وهو ينقض عليها ممسكا ايها من ذراعها انا عااايز اعرف بقى مين اللى زقك عليا انطقى
الفتاه بخووف والم : ااااااه سيب ايييدى
اسر : اسيبك ده انتى وقعتى ومحدش سم عليكى
الفتاه : وانا مالى هما اللى قالولى كده
اسر : ايوووه هما ميين بقى
الفتاه : عمو الظابط وعمو المحامى اللى جابنى هنا
اسر وهو فى حاله ذهول من تلك الصغيره كيف تزوجها وهى تتعامل كالاطفال بل انها طفله مثلهم
اسر : ايييه يا ختى عمووو اما بتقولى للمحامى عمو هتقولى انا ايييه جدووو
الفتاه : والله شبهه
اسر بغضب ويمسكها ثانيا بت مين اللى زاقك عليا
الفتاه بدموع : اااه انا معرفش محدش ذقنى ثم انا تعبانة انت ليه بتعاملنى كده مش انا المفروض مراتك
اسر : ايييه مرااتى هو انتى ست اصلا عشان تقولى مراتك انا يوم متجوز هتجوز برص ذيك انتى
وهنا صدمت الفتاه وفتحت فمها فى حاله صدمه ثم قالت : انا برص
اسر وسحليه كمان
الفتاه وهى تضع يدها فى وسطها انا برص وسحليه تشكر اتفضل اطلع بره
وهنا كانت الصدمة لاسر كيف لها ان تطرده من غرفته بل من بيته
اسر : بتقولى ايييه يا حلووه
الفتاه بخوف : بقول لحضرتك ممكن انام
اسر وقد اعتدل : اطلعى بره اوضتى اتلقحى فى اى حته لحد ما المحامى يجى بكره ونشوف العكك ده
الفتاه :نعم لا انا هنام هنا
اسر بعند : انتى مجنونه دى اوضتى
الفتاه : هو انا مش مراتك والمفروض تريحنى
اسر وهو يقترب منها بخبث : هو انتى جايه عشان كده بقى مش تقولى من الصبح وكنت ريحتك وخلصنا وبلاها عقد ومراتك
الفتاه بخوف وهى تتراجع لاااااا انت فهمت ابييه انا ملقتش حتى انضف من هنا انام فيها انت راجل استحمل وبعدين ده بيته
اسر ومازال فى الاقتراب : وايه يعنى انا هنام هنا
الفتاه: وانا
اسر هنا مش عايزه ترتاحى وشرع غى تقبيل خدها لكنه فوجى بضربه من ركبتها اسفل بطنه فوقع متألم
اسر : اااااااه يابنت الذين
الفتاه وهى تركض : انت فاكرنى ساهله يلا اطلع بقى عشان انا عايزه انام
قام اسر وذهب اليها : تعرفى لولا انى مليش مزاج وهموت وانام كنت فرجتك شغلك وحاسبتك على اللى عملتيه ده اتفصلى اتخمدى هنا وترك لها الغرفه باكمالها
نعم انه اسر الوحش الذى لايرحم ولكن فى الأصل رجل شرقى ويعرف الاصول وان كان لم يتربى عليها
فى مكان ما
المجهول : هااا عملتوا
الافراد : تمام يافندم كل اللى امرت بيه اتنفذ
المجهول : تمام والبنت
الافراد : فاقت وراحت معاه الفيله
المجهول عينكم عليهم هما الاتنين مفهووم
الأفراد : مفهوم يافندم
اما عند يوسف
تقف سلمى امام غرفه الكشف والدموع تغرق عينها وتشكى حالها لربها
ياااارب انا مليش حد كل اللى بحبهم بيروحوا منى الاول اهلى وبعدين صاحبتى ودلوقت حبيبى ياارب احفظهملى يااارب هما كل دنيتى
ويخرج الطبيب فتذهب سريعا اليه
سلمى :خير يا دكتور
الدكتور :خير الحمدلله بس مخبيش عليك حالته بتتاخر بوم عن يووم
سلمى بكاء : يعنى ايييه ؟؟
الدكتور :لتزم نعمل العمليه فى اقرب وقت ممكن
سلمى: هو مش المفروض فى فتره علاج الأول
الدكتور للأسف الورم بدأ يزحف على مراكز حساسه فى المخ وده هيعرضنا لمشاكل احنا فى عنا عنها
سلمى: طيب العمليه هتبقى هنا ولا بره
الدكتور افضل تكون بره هناك الامكانيات اكبر وكمان عشان نتاكد ان الورم ميرجعش
سلمى : والتكاليف والسفر هيكون امتى
الدكتور : دكتور مجدى هيكون خو المسؤل وكمان هو اللى هيسافر معاه ويشرف على حالته هناك
سلمى: ونسبه نجاح العمليه يادكتور
الدكتور بصراحه: النسبه مش كبيره لكن عندنا امل
((( الحلقه الثامنه عشر )))
عند معتز يقف امام غرفه اثير وينظر لها باشتياق وحب فهى حبه الأول وعشقه ولكن ارغمته الظروف لارتكا ما لا يسامح عليه فأخذ يقول لنفسه
سامحينى يا اثير ارجوكى وانتهى به الامر الى الطبيب فجفف دموعه
معتز اخبارها اييه يادكتور
الدكتور تمام الحاله زى ما هى مفيش جديد
معتز الحاله مبتتحسنش
الدكتور لا طبعاً العقار اللى خدته شديد بس احنا بنحاول معاها
معتز ارجوك خلى بالك منها
الدكتور بابتسامه ده شغلى
ونظر اليها ثانياً يا عالم هشوفك تانى ولا لأ
اما عند اسر
يأتي الصباح فتستيقظ تلك المشاغبه الصغيره
الفتاه : اااااه جسمى مكسر يااربى مش متعوده اغير مكانى اوووف انا عايز أخد شوور شكلى بقى مبهدل قووى وتتذكر انه ليس معها اى ملابس اوووبس انا مش معايا هدووم اعمل ايه بس يااربى وفجأة تطر على بالها فكره
الفتاه : ايوووه اشوف عند طرزان ده حاجه البسها
وتفتح الفتاه الخزانه ولكنها تفاجأ انه اغلبها بدل فخيمه لاسر ولكنها اغلبها لون الأسود
الفتاه : اوووف دى كئيب قوووى كلها اسود انا مش بحب الأسود واااو بس كلها ماركات عالمية يعنى مز وكمان شيك واخذت تبحث فى خزانه على شئ يليق بها ولكنها لم تجد فتقع عينها على قميص اسر الملقاه على الكرسى الذى خلعه ليل امس
الفتاه : ايوووه أخيراً حاجه الوان فكان القميص من اللون الموف الفاتح بعض الشئ صحيح غامق بس حلو اييه ده ملبوس فتشمه فتستنشق عطر اسر الذى تتوه للحظات فيه ياااه رحته تحفه قووى يلا هلبسه بقى وخلاص وتاخذ القميص وترتديه وتخرج بعد الحمام كان قميص اسر طويل جداً كاد يصل لركبتها وكذلك اكمامه
اووف طويل قووى شبه بتوع العباسيه يلا كويس المهم انى فوووقت
ثم تقرر النزول حيث الطعام فهى منذ يومين لم تاكل ولكنها تصاب بالخيبه فتجد الثلاجه فاارغه وكذلك المطبخ باكمله فتدبدب برجلها مثل الاطفال وتقول
: يوووووه بقى انا جعانه
وتقرر الصعود لاسر
اسر ملقى على بطنه مشبث شراعيه بالوساده ونائم وهو عارى
الفتاه وهى تقف بجانبه وتهزه
الفتاه : انت قوووووم انت
اسر بنوم : ايييه
الفتاه : قوووم
اسر وهو ينهض وينظر لها انتى مين
الفتاه يوووه انا مراتك
اسر استغفر الله العظيم ياارب انتى حد مسلطك عليا يابت انتى
الفتااه اووف بقى مش وقته
اسر وهو يمسح وجهه عده مرات لتمالك غضبه نعم عايزه اييه على الصبح
الفتاه جعااانه
اسر بستهزاء والمطلوب احضرلك الرضعه مثلاً
الفتاه وهى تضع يدها اما صدرها وتربعها ظريييف حضرتك
اسر بضيق بت انتى احترمى نفسك وقولى يااصبح
الفتاه بخوف انا جعااانه طيب
اسر وانا ماالى متروحى اطفحى ويرجع كما كان ولكن تهزه الفتاه مجدداً
الفتااه انتتت قوووم
اسر يقوم على مضض نعم
الفتاه مهو مفيش اكل تحت وانا جعانه
اسر وقد تذكر انه لايحضر طعام للمنزل لانه ياكل به الا نااادر
اسر : حاضر هقوم اجبلك طفح
الفتاه بفرح ويااريت شكولاته
اسر وهو يستدير لها وينظر ويلوى فمه فى تهكم على تلك الطفله ولكنه يلمح شئ ما فيعود النظر اليها ثانياً
اسر وهو يقترب : ايييه ده
الفتاه بخوف وقد عرفت مقصد ده ده استنى بس هقولك
اسر وقد اقترب منها وامسكها من ياقه القميص ورفعها عاليا كاللص السارق
الفتاه وهى مدللدله الاذرع كمن شنق : هقولك بس
اسر بحد : ده قميييص صح
الفتاه : ما انا هقولك
اسر انتى ورثتينى انتى ازاى تلبسى حااجتى
الفتاه بعند حاجه اييه اما كانش ملبوس وريحتك فييه
وهنا صعق اسر من ردها الجرئ غير متوقع ففتح عينه على اخرهما ورفعها اعلى وقال : واما هو ريحتى فيه بتلبسيه ليييه ثم مالها ريحتى يا خنفسه انتى
الفتاه وهى تتمرجح : على فكرة كده غلط نزلى ياصلاح لوسمحت
اسر بتهمك اسمى اسر ومش هنزلك بقى
الفتاه وهى تتدعى البكاء : ليه كده يا ابراهيم ترضاها لعيالك انتى ليه مش محسسنى انا مش ضناكى
اسر وهو لايفهم ما تهذى به تلك الشقيه
اسر : انتى بتقوولى اييه
الفتاه بصياح :
جعااااانه
وهنا رماااه اسر على السرير وقال فى حده : طيب هتصرف
الفتاه :وهى تتالم وتنظر له بغل : حيوااان عديم الذووق ااااه
اما عند خالد والبرنس
خالد: ايه النظام ياباشا
البرنس: نظام اييه
خالد :قولتلى هتخلص من اسر وانا مش شايف حاجه يعنى
البرنس بضيق: بقولك اييه يا جدع انت اللى فيا مكفينى
خالد :ااه عشان صفقه السلاح اللى ضاعت منك
وهنا يقوم له البرنس ويمسكه من تلابيبه
البرنس بحده :انت بتعرف المعلومات دى منين يااض
خالد: عيييب كده يامعلم سيبنى انا برضو من رجالتك
البرنس :وهو ينظر له وانا مش بشغل معايا خاينين
خالد :أنا ممكن اساعدك انك توصل للسرق منك السلاح وبلغك عن قضيه البنات اللى هتصفرهم
البرنس بترقب: والمقابل
خالد :تخلص من اسر
البرنس :بس اسر سكته معايا خلصت اقتله لييه
خالد :عشان انا عايزه يمووت
البرنس :وماله بس توفى انت الاول
خالد: اتفقنا
(( الحلقه التاسعه عشر )))
تمضى عده ايام على أبطانا لم يححد فيها اى جديد سوى ذهاب يوسف لإجراء العمليه بصحبه دكتور مجدى سلمى الحت طوال ان تذهب معه لكنه رفض
اما أسر فقد تعلق كثيرا بتلك المشاكسه الصغير فقد افاقت بداخله مشاعر كثيره قد حرم هو منها مثل الطفوله واللعب والمرح كان يتعامل معاها وانها ابنته التى لم ينجبها
اما أثير فقد تحسنت بعض الشئ واصبحت تخرج فى الحديقه الخاصه بالمشفى
اما البرنس فقد احبططت كل أعماله المستقبليه
عند البرنس
احد الأفراد : هنعمل اييه فى موضوع اسر ده يامعلم
البرنس لازم نخلص منه عشان نعرف السلاح فيين
الشخص: ازاى
البرنس: هتراقبوا فيلته ومراته الجديدة دى
الشخص: امرك
اما عند يوسف
مجدى :متقلقش يايوسف العمليه ساهله وان شاء الله هتخرج بالسلامه
يوسف :انا مش خايف يا عمى بس عايز اطلب من حضرتك طلب
مجدى :اتفضل يابنى
يوسف :خد الظرف ده اديه لأسر لازم يكون عنده بكره الصبح وقوله يسامحنى
مجدى :حاضر يابنى
يوسف: كمان طلب
مجدى :اتفضل
يوسف: سلمى لو جرالى حاجه خلى بالك منها انا حبيتها قووى لأنها وقفت جمبى من غير اى مقابل ساعدتنى ورسمت البسمه على وشى انا حبيتها بجد واتمنيت انى كونت قبلتها من زمان انا بالمرض ده عرفت انه ابتلاء من ربنا لكنه كان اختبار للحوليا وللأسف اكتشفت ان اغلبهم واقف جمبى عشان الفلوس والمظهر واولهم خطيبتى هههه او اللى كانت يعنى
مجدى: ان شاء الله هتقوم بالسلامه وتعمل كل اللى نفسك فيه
يوسف بالم: انا كتبت الفيله والعربيه باسم سلمى والفلوس اللى فى البنك اتبرعت بنصها لمستشفى السرطان والنص الباقى عايزكم تعملوا بيه صدقه جاريه على رووحى
مجدى بدموع: ان شاء الله انت اللى هتعمل ده بنفسك وهتخف
يوسف :لا اله الا الله
مجدى: سيدنا محمد رسول الله
الدكتور الالمانى: You are Ready
يوسف :Yes
القى يوسف نظره اخيره على العالم ومره امامه شريط حياته تذكر صباه واسر ولعبهم مع بعض تذكر وهو كابتن وكم كان وسيم بالزى المخصص له فى الطائره تذكر سلمى وأول لقاء وخناقتها مع بائع الماركت تذكر اول جلسات علاجه تذكر كل شئ ولكنه استسلم واغلق عينه والدموع تذرف منه وكأنها بحر يفيض
اما عند اثير كانت تتمشى فى تلك المساحات الخضراء
الدكتور: عامله اييه النهارده
اثير بثبات :كويسه
الدكتور: انا عارف انك كويسه ومش مجنونه
اثير بصدمه: ايييه
الدكتور :انتى سليمه يا اثير وهترجعى احسن صحفيه فى مصر
اثير بعدم فهم :انا مش فاهمه حاجه
الدكتور :فى شخص كان لازم يحميكى
اثير: يحمين من اييه
الدكتور :من ناس عايزه تقتلك
اثير: نااس ميين انا مليش عداء مع حد
الدكتور: والنار اللى انضرب عليكى يوم الحفله
اثير: ده اسر الجارحى كانت عايز يخلص منى
الدكتور: تاكدى ان اسر الجارحى مش هو اللى ضرب نار عليكى
اثير: اماال ميين
الدكتور :ناس مصلحتها انك تسكتى ومتكشفيش الفساد ناس اكبر منى ومنك ناس بتجار فى كل حاجة ممكن تتخيليها
اثير بمراره :ومين اللى عايز يحمين وهو اما يدخلنى مستشفى المجانين كده حماانى
الدكتور :الناس دى مكنتش هتسيبك واى مكان كنتى هتروحيه كان هببقى خطر هو فكر انه يطلع اشاعه انك بعد الشر متى لكن كانوا هيعرفوا انك عايشه ومفيش جثه فكر كمان ان يسفرك بره او يخبيكى لكن عرف انك هترفضى ولو سفرك كده بيقى بيسلمك ليهم
اثير :والجنون كان هو الحل مش كده
الدكتور: فعلاً احنا ادناكى عقار هلوسه اعرضه بتفضل لفتره طويله المريض خلال الفتره دى بيعانى من هذيان وهلاوس سمعيه وبصريه ممكن تودى بيه للجنون بالفعل بس احنا كنا بنديكى مصل حماية والمستشفى كانت امن مكان لأنهم اتاكدوا انك فعلاً اتجننتى وشلوكى من حسابتهم
اثير بدمووع: وممين بقى اللى فكر فى كل ده
الدكتور :هو طلب منى ابلغك الحقيقه وبس وطلب منى انك تسامحيه
اثير بصرااخ :اسااامحه اساامحه ازاااى ده ضيع مستقبلى كان هيجننى فعلا موتنى وانا عاايشه انا مستحيل اسامحه مستحييل
اما عند اسر
الفتاه: اسر انا زهقانه ممكن تاخدنى معاك الشركه
اسر: حااضر انتى مش شايفه انك بقيتى لذقه قوووى
الفتاه: اوووف بقى هتاخدنى ولا لأ
اسر: طيب يلا البسى وحصلينى
الفتاه: تلبس وتجهز انا جاهزه
اسر :يلا ويصطحبها معه الى الشركه وهناك
يقابل اسر المحامى
اسر :خير يا متر فى حاجه
المحامى :فى موضوع مهم عايز اكلمك فيه
اسر: طيب اتفضل
يدخل المحامى وهو ينظر للفتاه بنظارات ذات معنى
المحامى: افضل نكون وحدنا
اسر :بقولك ايه روحى اتفرجى على التليفزيون
المحامى: انت حبيتها
اسر وهو يبلع ريقه بصعوبه: اييييه ليه بتقول كده
المحامى: شايفك مهتم بيها قوووى
اسر :ابدا عاادى ثم مش انت اللى جتنى وقولتلى انك سالت عنها وطلعت يتيمه والعقد صحيح
المحامى: بس انت متأكد انك متجوزتهاش
اسر :ايووه طبعاً
المحامى: ومحاولتش تعرف هى مزقوقه من مين
اسر: مش فاهم هى فاقده الذاكره هتعرف ازااى
المحامى :دى مش فاقده الذاكره ياا اسر دى لعبه
اسر بصدمه :مش فااهم حاجه
المحامى :انا كنت فى السفاره النهاردة وبالصدفه قبلت واحد صاحبى من زمان وعرفت انه لسه راجع من بره وكان معاه ورق ولقيت فيه صوره البنت دى واما سالته رفص يقول اى حاجه بس اللى عرفته انها لسه راجعه مصر من فتره قريبه وكانت عايشه طول عمرها فى أمريكا
اسر بشك :انت عايز توصل لا اييه يا متر
المحامى: انا عايزك انت اللى توصل البنت دى خاينه ومزقوقه عليك خلى بالك منها انا شاكك اللى بعتها جدك وده الموضوع التانى
اسر: موضوع ايييه
المحامى: الجارحى الكبير حول كل فلوسه بره مصر الاسبوع اللى فات وده معناه انه بيخطط لحاجه عشان كده بقولك خلى بالك
فى مكان ما
شخص :أعتقد انك هان الأوان تظهر نفسك
المجهول: اكيد با فندم
شخص :بكره البرنس هيسلم الصفقه بتعت السلاح
المجهول :عارف
شخص: المعركه مش سهله انت خسرت كتييير على موصلت للى انت عايزه
المجهول: ان شاء الله ححق اللى تعبت عشانه واتغربت عشانه
الشخص: ربنا يوفقك
عند البرنس
خالد :بكره هتجبلى خبر اسر هبلغك عن مكان السلاح
البرنس :حاضر المهم كله يبقى فى السريع
خالد :هههه كل حاجه هتخلص بكره ومن بكره مفيش اسر الجارحى
( الحلقه العشرون والاخيره )))
كان كلام المحامى بمثابته صدمه كبير عند اسر نعم كان يريد ان يعرف حقيقه تلك الفتاه ولكن لم يشك لحظه أنها عدوه او أنها مستأجره من قبل جده اخذت الافكار تعج فى رأسه فقد تعلق بها كثيراً ولكن ها هو قد كشف امرها وأصبح يكرها ويتمنى لو أنه لم يرها
قام أسر وهو لايرى امامه وشد الفتاه من ذراعها بحد
الفتااه : ااااه فى ايييه
اسر بحده وغضب :اخرسى خااالص
كان اسر يجرها حتى سقطت منه عده مرات وهو لم يعبئ بصراخها او بكائها وركب سيارته وسائق بسرعه جنونيه الى فيلته وطوال الطريق تحاول الفتاه فهم ما حدث حتى تغير هكذا ولكن لم يجيب عليا سوى بالاهانات والسب
فى ذلك الوقت وصل مندوب لشركه اسر
المندوب : لو سمحتى اسر بيه
نهى: اسر بيه لسه ماشى حالاً
المندووب :يااخبر ده لازم يشوف الظرف ده حالاً
نهى: معتقدش انه هيقرا حاجه لأنه خرج متعصب قووى
المندوووب ;انا لازم اوصله المسألة حياه اومووت
نهى :طيب ده عنوان الفيلا
اخذ المندوب العنوان وانطلق للفيلا عله يلحق باسر قبل ان ياذى الفتاه
فى مبنى المخابرات العامه وبالتحديد غرفه اللواء مصطفى البنهاوى
اللواء : احنا قدرنا مجهودك العظيم النهاردة اخر خيط فى القضيه وبكده نقدر نفولك مبرووك
معتز : ان شاء الله يافندم
اللواء: انت تعبت كتير يا معتز عشان توصل للى انت عايزه واستحملت عشان خاطر تأخذ بطار ابوك اللواء كمال
معتز :والحمدلله النهاردة هقبض على اللى قتله
اللواء :خلى بالك من نفسك البرنس مش سهل
معتز: البرنس صحيح هو اللى قتل ابويا لكن انا عايز الرأس الكبيره
اللواء :نتمنى انك توصله ومعاك الدليل
معتز وهو يستعد للرحيل: ان شاء الله هوصله
اللواء: ساعه الصفر قربت ربنا معاك
معتز: لا اله الا الله
اللواء: سيدنا محمد رسول الله
اما عند البرنس
فرد :يا معلم بقولك حول كل فلوووسه بره وكلها كام ساعه وهيسافر
البرنس بغضب: بقى كده يااجراحى لتاانى مره عايز تخونى
الفرد :طول عمره ايده طايله ومتحامى فى الفوق اللى زينا هو اللى بيلبس الليله
البرنس وهو يتذكر حادث مقتل كمال الحناوى وانه هو اللذى اجبره على قتل مما فتح الأعين عليه
البرنس :بس المره ده مش هسيبك يا جرحى
الفرد :هنعمل اييه يامعلم
البرنس: هنقتل حفيده ونعمل صفقه السلاح لصالحنا
الفرد :وفكرك اللى اسمه خالد ده هيطاوعنا
البرنس: خالد ده هنخلص منه مجرد ما نتمم الصفقه
الفرد: واسر
البرنس :اللى كان حايشنى عنه طول الفتره اللى فاتت جده ودلوقت هو اللى ابتدى والبادى اظلم
الفرد: صح يا معلمى
البرنس :نفذ اللى اتفقنا عليه
الفرد: اواامرك
قال البرنس فى نفسه خلاااص هانت أخلص من الجارحى وابنه ضربه واحده واخد فلوس الصفقه واكت على بره
اما عند اسر
اسر بعنف : انتى بتستغفلينى مييين اللى باعتك
الفتاه بخوف :محدش
يمسكها اسر من شعرها ويقوم بضربها بعنف : انا مش هسيبك غير لما أعرف انتى مييين ومين اللى بااعتك
الفتاه وهى لاتفعل شئ سوى البكااء
اسر ويقوم بلكمها عده لكمات فى بطنها ويصفعها على وجهها : جدى هو اللى باعتك عااايز منى اييه تاانى
الفتاه بالم: قولتلك محدش بعتنى
وهنا أتى المندوب
المندوب :اسر بيه جواب من ألمانيا عشانك
اسر: ده وقته
المندوب: الجواب من يوسف صاحب ساعتك
وهنا هدا اسر قليلاً وتذكر انه اليوم موعد العمليه ظن أنه جواااب وداع من صديقه فقام باخذه ورميه على الطاوله فهو فى حاله لاتسمح له بالمزيد من الوجع
المندوب: حضرتك مش هتشوف الجواب
اسر بحد :وانت مااالك اتفضل بررره
حاصر رجاله البرنس الفيلا التى يقيم بها اسر
بينما فى مكان آخر
البرنس وحوله عددد من الرجاال
البرنس : فيين السلاح
خالد بكبرياء : الفلوس الأول يامعلم
البرنس: وماله حقك واشار لرجاله لوضع حقيبه المال امام
فى الجهه المقابله اشار خالد لمن معه بتفحص الفلوس
البرنس: اناوفيت بوعدى اوفى انت بقى
خالد :واسر
البرنس بثقه: قصدك المرحوووم بقى
خالد بفرحه: هو حصل
البرنس: تلاقيه حصل يلا انجز بقى
خالد: السلاح اهووو
وفى لحظه انطلق ضرب النار من جميع الاتجاهات
البرنس: عملتها يااواطى
خالد: انت اللى بلغت عنى ورحمه امى مش هسيبك وبادر بإطلاق النار على البرنس لكنه لم يلحق فقد اتته رصاصه من الخلف اودت بحياته فى الحال
وهنا فزع البرنس ونظر حوله وجد ان الشرطه قد التفت حوله
البرنس :كده خلصت
معتز: اذيك يا برنس
البرنس بتهكم: انت تعرفنى
معتز وهو يدور حوله: عز المعرفه
البرنس وهو يدقق فيه: مش واخد بالى لمؤاخذه
معتز: تحب افكرك وهنا قام بصفعه صفعه تجعلت فمه امتلئ بالدم فاكر قلم زى ده من 20 سنه فاكر الخاتم ده
وهنا تذكر البرنس نعم انه تلك الفتى الصغير ابن كمال الذى قتله فى معركه كهذه لكن هو الآن وقع فى براثن ابنه ويبدوا عليه انه لايرحم احد
البرنس: كان قلبى حااسس انه انت بس ازاااى انا اتأكدت انكم سافرتوا امريكا بعد الحادثة
معتز :ما احنا فعلاً سافرنا وادينا رجعنا عشان ننتقم يابرنس هههه
خدوووه
البرنس: انا ماليش دعوووه الجارحى هو السبب
معتز :الجارحى هو اللى بلغ عنك وهو حالياً فى مكان محدش يتوقعه عارف لييه
البرنس: لييه
معتز: عشان هو كمان قااتل كنتوا فاكرين محدش هيقدر يمسك عليكم حاجه
البرنس: احنا ورانا ناااس كبيره ومش هتسكت أبداً
معتز بضحكه عاليه: الناس دى مش هتعرفكوا تانى بعد ما وقعتوا بعتوا البلد يا كلااب
البرنس بانتقام :بس انا بعت ناس تقتل اسر باشا وكده خدت بطارى من الجارحى
وهنا صدم معتز وامسكه بعنف: انت بتقوووول ايييه
البرنس: بعت رجالتى عشان يقتلووه ده كان طلب خالد عشان نتمم صفقة السلاح
معتز بخوووف: والبنت اللى معااه
البرنس :اكيد قتلوها هى كمان
وهنا صرخ معتز: خدووه من هنا واستلقى معتز سيارته بسرعه جنونيه ليلحق بهم
عند اسر والغضب قد تمكن منه فقرر الانتقاام فاخرج مسدسه
اسر : لو منطقتييش انا هقتلك
الفتاه بخوف شديد: اقول ايييه
اسر بصيااح: مين زااقك عليا
الفتااه: بصمت ولا تجيب
اسر :وهو يضغط على الزناد يبقى انتى اللى اخترتى وقبل ان يضرب الرصاص سمع صوت طلقات من الخارج
ومعتز يدخل سريع وما إن رأى الفتاه حتى جثى على ركبته بخووف
معتز : ندين انتى كوييسه ردى عليا
ندين :وهى توم برسها بمعنى نعم
معتز: اييه اللى حصل مين اللى عمل فيكى كده
نظرت: ندين لاسر الذى وقف مزهولا مما يحدث
اسر: بقى انت اللى بعتها ايوووه انا فهمت مش انت خطيب اثير الصحفيه برضو جننتها وجيت تقتلنى صح انتوا مين وراااكوا انطقووو
وبدأ فى تصويب المسدس عليهم
معتز وهو ينهض بهدوء : اسر ممكن تهدى وتسيب البتاع ده
اسر وهو مازال ممسك بمسدسه: قولتلك مين اللى باعتك
معتز :اسر اهدى وهات المسدس بلاش تعمل حاجه تندم عليها
اسر وقد اوشك على ضرب النار لكن معتز كان الاسرع وامسك به وجعل الرصاصه تأتى فى احدى الفازات
اسر وهو يحاول الخلاص منه
اسر :اوووعى
معتز بحده وهو يحاول تكتيف اسر: أهدى بقى
اسر :انتوا عايزين منى ايييه
معتز : لو اديت نفسك فرصه عشر دقائق هتعرف لو كنت فتحت الظرف ده كنت عرفت
وهنا تذكر اسر الظرف ولكن الظرف من يوسف هو أيضاً مشترك معهم
اسر وهم يمسك الظرف ويقرأ ما بداخل
(( اسر صديق عمرى وحبيبى سامحنى على اللى عملته بس انا كنت بساعدك وعشان اثبتلهم انك برئ معتز قابلنى فى المستشفى يوم حادثه اثير وبعد ما زعق معايا خرج وعرفت منه انك متورط فى اراضى كتير جدك بايعها باسمك والعمارات كلها ايله للسقوط غير تجاره السلاح هو كمان كان عايز يساعدك خصوصا انكم طلعتوا قرايب وبحكم صحوبيتنا عملنا المخطط ده واصريت اننا نمشى من الطريق ده عشان تقابل ندين وورقه الجواز العرفى انت مضيتها فى وسط ورق الشغل معتز كان فى خطر كبيير وكان لازم يحمى اللى حوليه أولهم ندين واثير ياريت تسامحه وتسامحنى ندين بتحبك اوعى تاذيها…..يووسف )))
اغلق اسر الجواب وهو لا يصدق ما قرء ثم قال بصوت ملئ بالألم : انا مش فاهم حااجه انتوا قراايبى ازااى وجدى ازااى يعمل فيا كده عايز يدخلنى السجن مش كفايه كان حابسنى طول عمرى
معتز بشفقه وهو يجلس بجانبه : اسر ممكن تسمعنى بصلى شويه دقق
اسر وهو ينظر له بدموع : انت مييين
معتز :عندك حق متفتكرنيش لأنك كنت اصغر منى بسنتين اما جدك خدك وحرمك من امك وابوك مات بحسرته عليكم وبسبب قساوه جدك
اسر وهو يستعيد ذاكرته نعم هو ابن خالته التى لم يرها سوى مره او مرتين وذلك بسبب جده
معتز مكمل حديثه : جدك للأسف معندوش رحمه حابسك عشان متشوفش امك وفضل يزرع فيك الكره والوحشية
وهو كمان اللى قتل ابويا او سلط عليه كان بيكره ويمكن بسبب كره والدتك لأن اختها مرات اللواء كمال اللى كان بيدور ورااه
اسر : ماما لسه عايشه
معتز : للأسف اتوفت طبعاً جدك مفهمك انها طفشت مع عيل صغير ماممتك كانت عايشه معانا لحد ما اتقتل بابا كنا لسه صغير انا يدوب 15 سنه وندين 10 سنين ماما سافرت بينا امريكا عشان محدش يوصلنا لكن والدتك تعبت هناك قووى ومستحملتش الغربه وفراقك عنها
اسر وهو يجفف دموعه : وانت بقيت ظابط ازاى اللى أعرفه انك صحفى وزميل اثير
معتز بتنهيده : انا ظابط فى المخابرات وكان ساهل عليا انى اعمل صحفى خصوصاً انى فعلا قدمت صحافه مع اثير اخر سنه وعملت نفسى منقول من امريكا
اسر : واثير اتجننت ازااى
معتز : اثير كويسه كان لازم احميها منهم زى ما كان لازم احميك واحمى نادين
اسر وهو ينظر لها باسف على ما فعله بها : انا اسف
معتز : ولا يهمك
اسر اخر سؤال ليه عملت كده فى اختك
معتز : نادين اصرت ترجع مصر وكان لازم احميها وانا مكنتش فاضى كان هدفى الأول هو القبض على جدك والبرنس عشان كده فضلت انها تفصل معاك مهو انت ابن خالتها برضو
اسر: وابه اللى عرفك انى ححميها
معتز: الحقيقه انا كنت خايف منك لكن يوسف طمنى واكدلى انك عمرك مهتاذيها وقالى انه بكده كمان بتبعد رجاله البرنس عنك وكانك غرقان فى مشاكل
اسر :وجدى فين دلوقت
معتز: احنا قبضنا عليه فى المطار كان هيهرب
بعد مرور خمس سنوات
سلمى : يووووووسف الحقنى بووولد
يوسف وهو يشاهد التليفزيون : بقاالك اسبوعين بتقولى كده ثم هو ده اول عيل يعنى
سلمى وهى تضربه: يابنى ادم اتحرك هموووت
وهنا انتفض يوسف هو ده بجد ولا ايييه استنى استنى
ايثاار: ابنته بطفوله بااابى مامى هتجيب بيبى تانى
يوسف :ايووه ياحبيبتى لازم نلحقها دكتووور
اما عند اسر وندين $
ندين: اسر انا نفسى فى خس
اسر بنوم :حاضر بكره
نادين: اسر قوووم بقى الواد هيطلع شبه الخسايه يرضيك
اسر وهو يقووم :ياستى انا اعرف الواحده بتوحم اول تلات شهور مش طول التسع شهوور وبعدين سؤاال انتى بتودى الاكل فيين وانتى شبه دوده البلهارسيا كده اما شايفلك بطن
نادين: حبيبى هما الناس السيمبل ملهمش بطن
اسر :ياااارب
اما عند معتز واثير $
معتز :يعنى ياااربى مش لو حضرتك سمحتينى بدرى كان زمانى مخلف بقى يوسف هيخلف المره التانيه واسر كلها كام شهر ويبقى اب وانا لسه بحب
اثير: وانت عايزنى اخلف واقول لعيالى ابوكم عشان يحمينى دخلنى العباسيه اما لو كنت هتاذين كنت بعتنى الصوماال
معتز :تصدقى فكره انا داخل قضيه كبيره ولازم احميكى
اثير بصدمه: ايييه الحقووونى
—-؛—؛
تمت بحمدلله
